شناسايي استراتژي‌هاي بازآفريني فرهنگ مبنا در محدوده‌هاي تاريخي شهرهاي ايران؛ مورد مطالعه: محله‌ فيض‌آباد كرمانشاه

بيان مسئله: تجربه‌هاي جهاني اخير حكايت‌گر آن است كه رويكرد بازآفريني فرهنگ مبنا نقش مهمي در ارتقاء كيفيت زندگي شهري به ويژه در محدوده‌هاي تاريخي فرهنگي داشته است. در تجربه‌هاي شهري يك دهه‌ اخير ايران نيز با توجه به سابقه‌ غني فرهنگي، توجه به اين موضوع رو به افزايش بوده است. يك تحليل كل‌نگر به مطالعات موجود نشان مي‌دهد فرايند روشني براي شناسايي و تدوين استراتژي‌هاي بازآفريني فرهنگ مبنا ارائه نشده و عمدتاً به دستاوردهاي تجارب پرداخته شده است. هدف پژوهش: دستاورد اصلي پژوهش ارائه‌ فرايندي جامع در راستاي چگونگي شناسايي استراتژي‌هاي بازآفريني فرهنگ مبنا است، به گونه‌اي كه اولويت‌هاي استراتژي‌ها براساس ماهيت محدوده تعيين مي‌شود. روش پژوهش: مبتني بر مورد پژوهشي محدوده‌ تاريخي فيض‌آباد در كرمانشاه، به عنوان محدوده‌‌اي با دارايي‌هاي فرهنگي قابل توجه و تجربه‌ پروژه‌هاي فرهنگي معاصر، اين پژوهش تركيبي از روش‌هاي كيفي و كمي بوده و از تحليل محتوا، تحليل تفسيريتاريخي و تحليل چيدمان فضا جهت دستيابي به استراتژي‌هاي متناسب با محدوده بهره مي‌گيرد. در فرايند شناسايي استراتژي‌ها، ابتدا براساس تحليل ادبيات جهاني يك مدل مفهومي جامع در زمينه‌ استراتژي‌ها و سياست‌هاي كاربردي در بازآفريني فرهنگ مبنا تدوين شده است. چهار گام تحليل تحولات دارايي‌هاي فرهنگي، شناسايي پروژه‌هاي فرهنگي در محدوده و سپس سنجش تصوير ذهني ساكنان نسبت به اين پروژه‌ها، اولويت‌بندي استراتژي‌هاي مستخرج از مدل مفهومي براساس نظرات متخصصين و ساكنان و در نهايت مكان‌مندكردن استراتژي‌ها فرايند روشني براي اتخاذ استراتژي‌هاي مناسب جهت بازآفريني فرهنگ مبنا در محدوده‌ تاريخي كرمانشاه و ديگر شهرهاي تاريخي ايران فراهم مي‌آورد. نتيجه‌گيري: مبتني بر فرايند پيشنهادي اين پژوهش در محله‌ فيض‌آباد كرمانشاه چهار استراتژي نقش‌آفريني بازيگران محلي، ارتقاء كيفيت محيط شهري، استفاده‌ مجدد از ابنيه‌ باارزش و ساختمان‌هاي كنار گذاشته شده و توسعه‌ مختلط، در دسته‌ اول اولويت قرار مي‌گيرند.