هژموني صرفي- نحوي زبان فارسي بر زبان مازندراني

توجه به تأثيرات متقابل زبان‌ها و شناخت تحولات زباني با توجه به شرايط موجود در كنار ساير عوامل، به‌منظور جلوگيري از انقراض زبان‌ها، ضروري به نظر مي‌رسد. پژوهش حاضر باهدف بررسي تأثير هژموني صرفينحوي زبان فارسي بر زبان مازندراني مي‌باشد. فرضيه پژوهش اين است كه فارسي بر زبان‌هاي محلي قدرت هژمونيك دارد و اين پژوهش در پي پاسخي به اين سؤال است كه آيا زبان فارسي ازنظر صرفينحوي بر صرف و نحو گونه محاوره‌اي زبان مازندراني گونه ساروي هژموني و برتري دارد؟ اين پژوهش، يك مطالعه‌ي ميداني از نوع توصيفي و تحليلي است كه ضمن تحليل داده‌ها، به بررسي تأثير عوامل اجتماعي از قبيل سن و موقعيت جغرافيايي به‌عنوان متغيرهاي مستقل بر ميزان تأثير بر صرف و نحو مازندراني به‌عنوان يك متغير وابسته مي‌پردازد. در پژوهش حاضر، از ابزار پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده در برخي موارد استفاده‌شده، نمونه‌ي آماري 53 نفر كه از طريق نمونه‌گيري طبقه‌بندي‌شده، از مناطق شهري و روستايي ساري به روش تصادفي انتخاب شده‌اند. نتايج نشان مي‌دهد كه زبان مازندراني با دخالت فرآيندهايي چون قياس و تعميم افراطي در نسل‌هاي مختلف، در شرف فارسي شدگي است. شناسايي عوامل مي‌تواند مورداستفاده جامعه شناسان زبان و برنامه ريزان زبان قرار گيرد.