كاربرد فولاد نرم بر رفتار ديناميكي مهاربندهاي ضربدري در برش بخش دوم: تحليل‌هاي استاتيكي غيرخطي پيشرفته و ديناميكي افزايشي

در بخش اول، تئوري طراحي مهاربندهاي ضربدري با گريدهاي مختلف فولاد ارائه و قاب‌هاي مختلف با استفاده از تحليل‌هاي استاتيكي غيرخطي بررسي گرديد. مشخص گرديد كه استفاده از فولاد نرم در مهاربندهاي ضربدري منجر به افزايش سختي، كاهش دريفت سازه، جذب انرژي و ميرايي بيشتر و افزايش شكل‌پذيري سيستم مي‌گردد. به منظور ارزيابي كامل‌تر رفتار سازه‌هاي فولادي با مهاربند ضربدري در طراحي با گريدهاي مختلف فولاد و در نظر گرفتن رفتار ديناميكي مهاربندها، قاب‌هاي با ارتفاع‌هاي مختلف با استفاده از آناليزهاي استاتيكي پيشرفته غيرخطي و نيز آناليزهاي ديناميكي غيرخطي افزايشي (IDA) بررسي گرديده‌اند و نتايج براي سازه‌هاي با ارتفاعات مختلف بصورت مقايسه‌اي ارائه گرديده‌اند. در انتخاب شتاب‌نگاشت‌ها از زلزله‌هاي نزديك و دور براي ارزيابي كارايي لرزه‌اي با استفاده از پارامترهاي سختي و حداكثر تغييرمكان نسبي طبقات استفاده گرديده‌اند. بنابراين تحقيق حاضر مي‌تواند منجر به ارائه راهكارهايي براي ارزيابي بهتر پارامترهاي لرزه‌اي سيستم‌هاي طراحي شده با گريدهاي مختلف گردد. آنچه از تحليل‌هاي انجام شده و تئوري طراحي مهاربندهاي ضربدري نتيجه مي‌شود اين است كه آيين‌نامه‌هاي طراحي لرزه‌اي ساختمان‌هاي فولادي مي‌توانند اثرات استفاده از انواع مختلف فولادها را در اختصاص پارامترهاي لرزه‌اي سازه‌ها در نظر بگيرند. نتايج بدست آمده بيانگر بهبود رفتار لرزه‌اي سيستم‌هاي مهاربندي طراحي شده با فولادهاي از گريدهاي پايين‌تر تحت تحليل‌هاي انجام شده مي‌باشد. ضمن اينكه پاسخ‌هاي سازه‌ها تحت زلزله‌هاي حوزه نزديك بزرگتر مي‌باشد. همچنين با افزايش ارتفاع قاب‌ها و غالب شدن رفتار خمشي بر رفتار برشي و تأثير بيشتر ستون‌ها بر تغييرمكان‌هاي كلي قاب‌ها، اثرات استفاده از فولاد نرم در رفتار كلي سازه‌ها به تدريج كاسته مي‌گردد.