نقش انديشكده ها در سياستگذاري خارجي ( مطالعه موردي انگلستان )

امروزه كمتر كسي است كه به نقش انديشكده هاي معتبر در روند سياستگذاري خارجي كشورها واقف نباشد. اين مراكز در واقع پلي ميان دانش و سياستگذاري هستند، انديشكده هايي همچون كارنگي، رند، چاتم هاوس ، مراكز مطالعاتي و نظري صرف نيستند بلكه محل تصميم سازي براي سياست مدارن ارشد كشورهاي متبوعشان هستند به حساب مي روند. در اين پژوهش به بررسي نحوه تاثير گذاري و نقش انديشكده ها در سياست گذاري خارجي با بررسي و تبيين نقش انديشكده ها در مراحل مختلف سياستگذاري خارجي با تأكيد بر مطالعه موردي انديشكده هاي انگلستان پرداخته ميشود. انديشكده ها در حوزه سياستگذاري خارجي به مثابه مخازن در ايده سازي، توليد علم، آموزش نيروي انساني و مشروعيت بخشيدن به سياست هاي كشورهاي يا مشروعيت زدايي از سياست هاي بازيگران رقيب و تخريب پرستيژ آن نقش مهمي را ايفا مي كنند. اين مراكز بخش جدايي ناپذير سياستگذاري خارجي در كشورهاي توسعه يافته محسوب مي شوند كه با تدوين و طراحي سناريوهاي متعدد براي موضوعات مختلف، كنش گران و نخبگان سياسي را از مزيت ها و هزينه هاي هر سناريو آگاه مي كنند.