اقتصاد مقاومتي و اولويت بندي شركاي راهبردي ج.ا.ايران

در تعاملات بين المللي عوامل ذهني، رواني، فرهنگي، اقتصادي و همچنين مسائل ديگري مانند منافع ملي، شرايط زماني و جغرافيايي، ماهيت نظام بين المللي، فرهنگ و مذهب و غيره نقش مهمي را ايفا مي نمايند به گونه اي كه به سطح، نوع و ماهيت روابط بين كشورها و تا حد زيادي الگوهاي دوستي و دشمني شكل مي دهند. مجموعه ي اين عوامل باعث شده است مسائل حوزه روابط بين الملل و انتخاب شريك راهبردي به شدت پيچيده باشند. بنابراين سوالي كه مطرح مي شود اين است كه چگونه در اين محيط پيچيده و در هم تنيده شده امروزي مي توان تصميمي بهينه بر مبناي منافع ملي در انتخاب شريك راهبردي در روابط بين الملل جمهوري اسلامي ايران در بستر اقتصاد مقاومتي اتخاذ نمود؟ پژوهش حاضر تحت عنوان اولويت بندي و انتخاب شريك راهبردي ايران در بستر اقتصاد مقاومتي درصدد است تا با در نظر گرفتن مجموعه اي از شاخص ها با استفاده از روش هاي تصميم گيري به رتبه بندي كشورهاي منطقه اي و فرامنطقه اي به منظور توسعه تعاملات بپردازد تا تصميم گيرندگان كشور به گونه اي شريك راهبردي جمهوري اسلامي ايران را انتخاب نمايد كه حداكثر منافع ملي حاصل شود. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بر اساس شاخص هاي بررسي شده كشور چين در اولويت توسعه روابط قرار دارد.