دارايي هاي سرمايه اي دولتي: رويكرد جامع عملي براي شناخت و گزارشگري دارايي ها

بسياري از تحولات بخش عمومي نظير بكارگيري حسابداري تعهدي، تحولات بودجه بندي، ارتقاي پاسخگويي و راهبري بهتر تحت لواي مديريت عمومي نوين و مديريت مالي عمومي نوين رخ داده است. در اين راستا ارائه خدمات با كيفيت مناسب به شهروندان در مبادلات براي منابع مالي دريافتي، نيز نيازمند ايجاد محيطي براي مديريت مالي عمومي پيشرفته و حرفه اي است. پاسخ گويي براي مديريت بهتر دارايي‌هاي عمومي به وجود يك سيستم حسابداري و گزارشگري كه اطلاعات مربوطي براي اهداف مسئوليت‌پذيري و پاسخگويي تهيه مي كند، بستگي دارد. ليكن عليرغم تلاش-هاي انجام شده در طي سه دهه گذشته، همچنان پرسش ها و بحث هاي حل نشده اي در رابطه با حسابداري دارايي هاي سرمايه اي دولتي وجود دارد. اغلب مطالعات بر شناخت برخي از دارايي هاي خاص نظير دارايي هاي ميراث ملي و دارايي هاي نظامي تمركز نموده اند، برخي ديگر، رويكردي جامع براي رفتار با دارايي هاي سرمايه اي اتخاذ كرده اند. مطالعه حاضر به روش كتابخانه اي انجام شده است، لذا از طريق مطالعه و بررسي نوشتارهاي تخصصي موجود اقدام به بررسي ابعاد موضوع نموده است. بر اين اساس ضمن مرور طبقه بندي دارايي هاي سرمايه اي دولتي و ضرورت و اهميت شناخت آنها و انجام مطالعه تطبيقي دارايي هاي سرمايه اي دولتي در كشورهاي منتخب، رويكرد جامع حسابداري دارايي هاي سرمايه اي كريستينز و هم پژوهان(2012) و نهايتا رويكرد جامع عملي آئودا (2016) را در اين زمينه مطرح و مرور مي كند.