تأثير 18 ساله پروژه‌هاي ذخيره نزولات بر پوشش گياهي مراتع استپي (مطالعه موردي: مراتع كمتر از 100 ميليمتر بارندگي در استان يزد)

به‌منظور بررسي اثر روشهاي بيومكانيكي بر افزايش پوشش در مناطق خشك، سه منطقه شامل اشكذر، گهر و چاه‌متك اردكان در استان يزد انتخاب گرديد. محل‌هاي آماربرداري در محدوده عمليات ذخيره نزولات و خارج آن (شاهد) تعيين و در پايان فصل رويش (ارديبهشت 97) آماربرداري انجام شد. براي اين كار در محدوده هر منطقه 100 پلات 9 مترمربعي (3*3) به فاصله 12 متر از همديگر و در طول 5 ترانسكت 300 متري كه به‌طور موازي و به‌فاصله 100 متر از يكديگر در نظر گرفته شده بود، انداخته شد. در داخل هر پلات درصد پوشش تاجي و تراكم گونه‌هاي مختلف اندازه‌گيري گرديد. داده‌ها با آزمون t مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج نشان از افزايش پوشش در درون كنتورفارو و هلالي آبگير دارد، به‌طوري‌كه متوسط پوشش در مراتع اشكذر، چاه‌متك و گهر اردكان در منطقه داراي ذخيره نزولات از 2 تا 3 درصد نسبت به منطقه شاهد افزايش يافته است. همچنين افزايش تراكم گونه‌هاي مختلف نيز در منطقه ذخيره نزولات قابل مشاهده بود. اين در حالي است كه بذرپاشي تنها در سال ايجاد ذخيره نزولات انجام شده است. به‌طوركلي با توجه به وضعيت پوشش گياهي و ميزان تراكم گياهان با تفكيك گونه‌اي، انجام عمليات اصلاحي ذخيره نزولات توأم با بذركاري با استفاده از گونه‌هاي Artemisia sieberi و Salsola tomentosa براي مراتع بياباني با بارندگي كمتر از 100 ميليمتر مي‌تواند موفقيت‌آميز باشد