چشم‌چراني و ضرورت آسيب‌شناسي آن از ديدگاه امنيت اجتماعي زنان (نمونۀ موردي: دانش‌آموزان دختر دبيرستاني شهر دهلران)

No Title

پژوهش حاضر درصدد بررسي پديدۀ مذموم و نكوهيدۀ چشم‌چراني از ديدگاه امنيت اجتماعي دختران دبيرستاني شهر دهلران مي‌باشد. اين پژوهش از نوع تحقيقات كاربردي است و براي جمع‌آوري داده‌هاي آن از پرسشنامۀ محقق‌ ساخته استفاده شد. جامعۀ پژوهش همۀ دختران دبيرستاني شهرستان دهلران را در بر مي‌گيرد كه 40 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. در اين پژوهش بعد از مفهوم‌شناسي پديدۀ چشم‌چراني و بررسي آن در قرآن كريم، احاديث و روايات، به علل و ابعاد آن و اهميت، كاركردها و نقش نهادهاي فرهنگي و نيروي انتظامي در پيشگيري از پديدۀ چشم‌چراني يا برخورد با آن در ارتباط با امنيت اجتماعي زنان (نمونۀ موردي: شهرستان دهلران و منطقۀ موسيان) اشاره شده است و ضمن شناسايي آسيب‌ها، مهمترين مراحل و راهبردهاي نهادينه كردن فرهنگ حجاب و عفاف چشم براي تعالي فرهنگي و امنيتي جامعه؛ بويژه در زنان مورد بررسي قرار گرفته است. در پايان پژوهش، ضمن تجزيه و تحليل يافته‌‌ها، مهمترين راهكارها و پيشنهادات علمي و عملي براي جلوگيري از چشم‌چراني و به تبع آن، رشد و تعالي فرهنگي و امنيتي جامعه ارائه گرديد. نتايج نشان داد كه 65% دختران دبيرستاني در معرض چشم‌چراني پسران و مردان قرار دارند، 40% از آنان معتقدند كه چشم‌چراني آسيبي خطرناك براي امنيت اجتماعي و اخلاقي آنان قلمداد مي‌شود و 86% نيز بر اين باورند كه اقدامات پيشگيرانۀ پليس (آگاهي‌بخشي، اطلاع‌رساني و ارشاد و هدايت) يا اقدامات و برخوردهاي انتظامي، قانوني و قضائي مي‌تواند باعث كاهش يا از بين رفتن پديدۀ چشم‌چراني شود؛ همچنين مشخص شد كه اگر پديدۀ چشم‌چراني در جامعه رواج يابد، به آسيب‌هاي اجتماعي و اخلاقي همچون: انحراف جنسي، اخلال در امنيت و سلامت جامعه، ايجاد نگراني و اضطراب در دختران، نابودي پاكدامني و عفاف و عفت جنسي و ... منجر مي‌شود.

NO Abstract.