بررسي نقش واسطه اي احساس تنهايي در رابطه بين ميزان استفاده از فضاي مجازي و مشكلات درون ريز و برون ريز رفتاري در نوجوانان مقطع تحصيلي متوسطه دوم شهر شيراز

فاقد عنوان لاتين

اين پژوهش به بررسي نقش واسطه اي احساس تنهايي در رابطه بين ميزان استفاده از فضاي مجازي و مشكلات درون ريز و برون ريز رفتاري در نوجوانان مقطع تحصيلي متوسطه دوم شهر شيراز مي پردازد. جامعه ي آماري شامل كليه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه ناحيه 2 شيراز بود كه با روش نمونه گيري خوشه اي تعداد 250 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه هاي اعتياد به اينترنت يانگ، احساس تنهايي راسل و سياهه رفتاري آخنباخ (فرم خودسنجي) بود. جهت تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و براي آزمون فرضيه ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره مطابق با مراحل بارون و كني (1986) استفاده گرديد. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه احساس تنهايي رابطه مستقيم و معناداري با مشكلات رفتاري داشته و در پيش بيني آن مؤثر است. همچنين احساس تنهايي نقش واسطه اي در رابطه با ميزان استفاده از فضاي مجازي و مشكلات درون ريز و برون ريز شده ي رفتاري نوجوانان ايفا مي كند و نتايج نشان داد كه رابطه معناداري ميان متغيرهاي پژوهش بطور مستقيم و همچنين بطور غير مستقيم با نقش واسطه اي احساس تنهايي در اين پژوهش وجود دارد.