پيش بيني روابط زناشويي زنان شاغل براساس متغيرهاي سلامت معنوي و نگرش به ارتباط قبل از ازدواج

فاقد عنوان لاتين

هدف از مطالعه حاضر پيش بيني روابط زناشويي زنان شاغل براساس متغيرهاي سلامت معنوي و نگرش به ارتباط قبل از ازدواج بود. روش پژوهش همبستگي است. جامعه آماري اين تحقيق كليه زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشكي شهر كرمان كه تعداد آنها 980 نفر است. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده و با توجه به جدول برآورد حجم نمونه مورگان تعداد 276 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. جمع آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه سلامت معنوي پولوتزين و اليسون (1982)، پرسشنامه نگرش ارتباط قبل از ازدواج شفيع آبادي (1387) و پرسشنامه رابطه زناشويي خيّر و ساماني (1382) انجام گرفت. به منظور تحليل داده هاي جمع آوري شده از آزمون¬ ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون با استفاده از نرم افزار Spss 21 استفاده شد. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد ضريب همبستگي چندگانه براي متغير سلامت معنوي در پيش-بيني روابط زناشويي زنان 31/0 و براي متغير نگرش به ارتباط قبل از ازدواج 36/0 است. در مجموع اين دو متغير قادر به تبيين 13% واريانس روابط زناشويي زنان بوده اند. ضرايب استاندارد بتا نيز نشان داد به ازاي يك واحد تغيير در سلامت معنوي 0/21 در روابط زناشويي زنان، يك واحد تغيير در نگرش به ارتباط قبل از ازدواج 0/18- در روابط زناشويي زنان ايجاد مي-شود.