ظرفيت هاي نظري عرفان اسلامي در تمدن سازي

Theoretical Capabilities of Islamic Mysticism in Civilization-making

آثار مباني نظري عرفاني، در سطوح گوناگون حيات انسان، حتي تا ساحت اجتماعي و تمدني قابل امتداد است. يكي از ابعاد تمدن، مباني نظري و فكري است كه در جايگاه زيربناي تمدن قرار دارد. ارتباط مباني نظري عرفاني با تمدن سازي نيز در همين نكته نهفته است. عرفان اسلامي در ضمن برخورداري از ظرفيت هاي سياسي، فرهنگي، اجتماعي و هنري، داراي ظرفيت هاي نظري منحصر به فردي است كه در سطح مباني نظري تمدن مي تواند ايفاي نقش كند. پژوهش حاضر نقش آموزه هاي عرفاني را در بعد نظري تمدن بررسي كرده و با بررسي متون عرفان اسلامي و تحليل محتواي گفته هاي عارفان، مباني فكري آنان را در اين بعد از تمدن استخراج نموده و مباني نظري عرفان اسلامي را در باب فلسفه نظري تاريخ تمدن، جايگاه هستي شناختي وحدت و نقش تمدني آن، نگرش سيستمي به تمدن، پيوند ظاهر و باطن در تمدن اسلامي، جايگاه انسان و مقصد و مقصود حقيقي او و اهميت شهود در معرفت شناسي تبيين ساخته است.

The impacts of mystical theoretical foundations extend to various levels of human life, even to the social and civilization level. One of the fundamental dimensions of civilization is the theoretical and intellectual foundations, which itself have a connection with the mystical theoretical foundations. While possessing political, cultural, social and artistic capacities, Islamic mysticism has unique theoretical capacities that can play a role in the theoretical foundations of civilization. Analyzing the mystics woks, this paper studies the role of mystical teachings in the theoretical dimension of civilization. This paper also analyzes the theoretical foundations of the Islamic mysticism regarding the theoretical philosophy of the history of civilization, the ontological status of unity and its civilizational role, systemic attitude to civilization, the connection of manifest and non-manifest in Islamic civilization, the position of man and h