كليدواژه :
حقيقت وجود , طبيعت وجود , وجود لا بشرط , وجود مطلق , صدرالمتالهين
چكيده فارسي :
حقيقت وجود، اصل و صرف و محض وجود است كه آميخته به حدي يا نهايتي يا عدمي يا نقصي يا عمومي يا خصوصي يا صفتي غير از وجود نيست؛ پس مطلق غير‌متناهي، بلكه فوق ما لايتناهي بما لايتناهي است و اين عدم تناهي كه سلب تحصيلي است، نه ايجاب عدولي - اطلاقي است كه در مقابل آن، تقييدي نيست و از هر نوع تعين اسمي و وصفي و هر تقييد مفهومي و از معرفت و ادراك و از معنا و مفهوم و وضع و لفظ، «تعالي» دارد. صدرالمتالهين، ذات حق تعالي را حقيقت وجود مي‌داند. با اين وصف، بعض تعابير ايشان با ديدگاه حكيمان و بعض آنها با ديدگاه عارفان سازگار است و از‌اين‌رو، شارحان به چالش افتاده‌اند و فهم مقصود اصلي دشوار شده و در نتيجه نظرات متقابلي به بار آمده است. در اين نوشتار، ديدگاه صدرالمتالهين در تعالي حقيقت وجود آشكارسازي شده است.
چكيده لاتين :
The truth of existence is the foundation and pure essence of existence not mixed with any extent or extreme or non-existent or defect or any general or special attribute other than existence, so it is absolutely infinite, and this lack of finitude which is the negation of actualization, and not an indefinite affirmation, is an application against which there is no binding, and has "sublimity" from any kind of nominal and descriptive determination, any conceptual binding, and any knowledge, perception, meaning, concept, context and word. Sadr al-Muta’allehin regards the essence of the Almighty as the truth of existence. However, some of interpretations agree with the views of philosophers and some of them are consistent with the views of mystics. Therefore, the commentators have been challenged because the main purpose has become difficult to understand, resulting in conflicting opinions. This study elaborates on the view of Sadr al-Muta’allehin on the transcendence of the truth of existence.
