بررسي پيامدهاي بازماندگي از ازدواج دختران بالاي 30 سال شهر كرمان

Investigating the consequences of over 30-year-old girls not getting married in Kerman

هدف كلي پژوهش حاضر بررسي پيامدهاي بازماندگي از ازدواج دختران بالاي 30 سال شهر كرمان بود. پژوهش حاضر به روش كيفي و از نوع پديدارشناسي انجام شده و ميدان تحقيق در پژوهش حاضر، شامل كليه دختران مجرد بالاي 30 سال شهر كرمان بود. جهت انتخاب نمونه آماري، از شيوه نمونه گيري هدفمند استفاده شد و تعداد 15 نفر از افراد جامعه آماري جهت انجام مصاحبه انتخاب شدند. در اين پژوهش با توجه به موضوع پژوهش و ماهيت كيفي بودن آن، به منظور جمع آوري اطلاعات از مصاحبه هايي نيمه ساختاريافته استفاده شده است. يافته هاي حاصل از مصاحبه ها بر اساس مدل هفت مرحله اي كلايزي، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. از مجموع يافته هاي اين پژوهش، دو درون مايه اصلي پيامد هاي مثبت و منفي استخراج گرديد. اين پيامدها در 6 مضمون اصلي كه بيانگر ساختار تجارب زندگي دختران مجرد است قرار گرفت. مضامين اصلي هر يك از پيامدهاي مثبت و منفي شامل سه مضمون فردي، اجتماعي يا فرهنگي و خانوادگي بودند.

The main purpose of this study was to investigate the consequences of not marrying for girls over 30 years of age in Kerman. It was performed through a qualitative method, using phenomenology, and the statistical population consisted of single girls over 30 years old in Kerman. In order to select the statistical sample, purposive sampling method was used and finally 15 participants were selected for interview. In this study, according to the subject of the research and its qualitative nature, semi-structured interviews were conducted in order to collect information. Findings of the interviews were analyzed based on Colaizzi's seven-step model and two main themes of positive and negative consequences were extracted and placed in 6 main themes expressing the structure of life experiences of single girls. The main themes of each of the positive and negative outcomes included individual, social or cultural, and family themes.