عنوان مقاله :
اثربخشي برنامه آموزشي رواني مدل زندگي مطلوب (GLM) بر بهبود روابط بين فردي و تكانشگري در زنان زنداني
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of the Good Life Model (GLM) Psychic Training Program on the Improvement of the Inter-Personal Relationships and Impulsivity among Imprisoned Women
پديد آورندگان :
حاجي لري، شهربانو دانشگاه آزاد اسلامي واحد ورامين، ايران , جديدي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد بندر گز - گروه روان شناسي باليني، ايران
كليدواژه :
الگوي زندگي مطلوب (GLM) , روابط بين فردي , تكانشگري
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي برنامه آموزشي رواني الگوي زندگي مطلوب (GLM) بر بهبود روابط بين فردي و تكانشگري در زندان انجام گرفته است. روش در اين پژوهش نيمه آزمايشي و طرح به‌كار رفته، طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش شاملِ تمام زنان زنداني شهر ري بودند. نمونه مورد مطالعه در اين تحقيق 30 نفـر بودنـد كـه از بـين زنان زنداني با تكانشگري بالا و روابط بينفردي پايين انتخـاب و بهصورت تصادفي در دو گروه (آزمايش و كنترل) گمارده شدند. به‌منظور اندازه‌گيري تكانشگري از پرسشنامه تكانشگري بارت (پاتون، استانفورد و بارت، 1995) و پرسشنامه مهارت‌هاي ارتباطي بينفردي ماتسون (1983) استفاده شد. در نهايت نتايج حاصل با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج آزمون خلاصه تحليل كوواريانس نشان داد كه برنامه آموزشي رواني الگوي زندگي مطلوب (GLM) باعث كاهش رفتارهاي تكانشگري و بهبود روابط بينفردي در بين زنان زنداني شد.
چكيده لاتين :
Present research has been done with the aim of studying the effectiveness of the Good Life Model (GLM) psychic training program on the improvement of the inter-personal relationships and impulsivity among imprisoned women. The research method is semi-experimental and the used design is the pretest-post test design with the control group. The research statistical community includes all the imprisoned women in Share-e-Ray. The under study sample in this research were 30 persons who were chosen from among the imprisoned women with high impulsivity and low inter-personal relationships, and were randomly divided into two groups (test and Control).
In order to measure the impulsivity we used the Bart impulsivity questionnaire (Peyton, Stanford and Bart, 1995) and the Matson inter-personal relationships skill questionnaire (1983). Finally, the gained results were evaluated by the covariance analysis test. The results of abstract test of covariance analysis showed that the Good Life Model (GLM) psychic training program resulted in the decrease of impulsivity behaviors and improvement of inter personal relationships among imprisoned women.
عنوان نشريه :
دانش انتظامي غرب تهران
