عنوان مقاله :
نقش دولت در تأمين اجتماعي كشورهاي ايران، تركيه و سوئد با رويكرد مقايسه‌اي
عنوان به زبان ديگر :
The role of government in social security in Iran, Turkey and Sweden: A comparative approach
پديد آورندگان :
الهي نژاد، حسين اداره آموزش فرهنگ و ترافيك راهنمايي و رانندگي استان فارس، ايران , وارث، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه مديريت آموزشي، شيراز، ايران , باصري، سيروس فاقد وابستگي سازماني
كليدواژه :
تأمين اجتماعي , دولت رفاه , نظام سياسي , رفاه اجتماعي
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر مقايسه نقش دولت در نظام تأمين اجتماعي كشورهاي ايران، تركيه و سوئد است. جامعه مورد مطالعه شامل كشورهاي ايران، تركيه و سوئد است. روش پژوهش، مقايسه كيفي است و داده‌ها به روش اسنادي گردآوري شده‌اند. مبناي مقايسه جوامع مورد مطالعه هفت متغير شناسايي شده توسط پژوهشگر است كه اين متغيرها تبيين‌كننده نقش دولت‌هاي مورد مطالعه در تأمين اجتماعي هستند.
اين متغيرها شامل بررسي نظام اقتصادي، سازمان‌هاي تأمين اجتماعي سه كشور، قوانين و مقررات، زير حوزه‌ها، الگوهاي تأمين هزينه‌هاي رفاهي و راهبردهاي تأمين اجتماعي در اين كشورها مي‌باشند كه تفاوت و شباهت سه كشور در اين متغيرها بررسي شده است. تبيين يافته‌هاي پژوهش نيز شامل بررسي متغيرهاي پژوهش در كشورهاي مورد مطالعه است.
نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد كه دولت در ايران در تمامي متغيرهاي مورد بررسي عملكردي ضعيف، نارسا و ناقص داشته است كه آن منجر به تحقق نيافتن اهداف سازماني، نارسايي ساختاري، مسكوت ماندن برخي قوانين و مقررات، عمل نكردن به تعهدات مالي و در نتيجه برآورده نشدن راهبردهاي اجتماعي در ايران شده است.
چكيده لاتين :
The present paper was conducted with the aim of comparing the role of government in Social Security system in Iran, Turkey and Sweden, which compose the research population. The research method is qualitative comparison and the required data are collected using documentary method. The comparison criteria are comprised of seven variables identified by the author which indicate the role of governments in Social Security systems. The variables include an examination of the economic system, Social Security systems, rules and regulations, sub-fields, patterns for providing facility costs and Social Security strategies in the three countries. According to the findings, with regard to all the above-mentioned variables, Iran has had a poor, inefficient and incomplete performance, leading to falling short of achieving organizational goals as well as to structural inefficiency, lack of observance of rules and regulations, inability to comply with financial commitments and social strategies not been met in Iran.
عنوان نشريه :
دانش انتظامي فارس
