كليدواژه :
سرمايه اجتماعي ساختاري و شناختي , خشونت , قرباني , ناامني , اعتماد
چكيده فارسي :
كشور هندوراس داراي بالاترين ميزان قتل در دنيا هست؛ اين ميزان بالاي خشونت براي توسعه اقتصادي و اجتماعي اين كشور يك تهديد به‌شمار مي‌رود كه باعث از بين رفتن سرمايه اجتماعي و اعتماد مردم در مناطق فقيرنشين مي‌شود. اگرچه، تفكر دقيقي براي شيوه‌هاي پيچيده در ابعاد وابسته سرمايه اجتماعي با خشونت وجود ندارد، اما اين رابطه توجه زيادي را به خود جلب كرده است.
در اين مطالعه تأثير سرمايه اجتماعي ساختاري (ويژگي‌هاي نهادهاي اجتماعي) و سرمايه اجتماعي شناختي (اعتماد جامعه و مشخصات همبستگي) بر ميزان خشونت در مناطق فقيرنشين هندوراس بررسي مي‌شود. اين مطالعه در دو منطقه از شهر تگوسيگالپا به خاطر ميزان بالاي خشونت و ناامني در اين كشور انجام شده است. براي تجزيه و تحليل كمي، 1000 نفر بالاي 18 سال پرسش‌نامه‌هاي ساختاري را پاسخ دادند. بر اساس گزارش پاسخ‌دهندگان، ميزان قرار گرفتن در معرض خشونت مورد بررسي قرار گرفت.
سرمايه اجتماعي بر اساس استفاده از نسخه كوتاه از سرمايه ابزار ارزيابي اجتماعي تعريف شده است. شواهد نتايج قبلي از گواتمالا نشان مي‌دهد كه سرمايه اجتماعي شناختي و ساختاري به‌طور معكوس با خطر خشونت رابطه دارند: مردم با شناخت درست سرمايه اجتماعي كمتر از كساني كه شناخت درستي از آن ندارند، در معرض خشونت قرار مي‌گيرند. درحالي‌كه مردم با سرمايه اجتماعي ساختاري بالا بيشتر در معرض خطر خشونت قرار مي‌گيرند، در مقايسه با افراد با سرمايه اجتماعي ساختاري پايين. اعتماد اجتماعي و فعاليت‌هاي اجتماعي رابطه قابل توجهي با خطر خشونت را نشان مي‌دهند، با اين حال اين‌ها ابعاد دلايل خشونت هم محسوب مي‌شوند. در يك چشم‌انداز، مهم اين است كه تفاوت بين سازمان اجتماعي و اقدامات مشترك براي ايجاد تغيير را تشخيص دهيم، به دليل اين‌كه اين مفاهيم سطح بسيار متفاوت از اعمال اقدام به خشونت را نشان مي‌دهند، بنابراين مورد سرمايه اجتماعي، در درجه اول در بعد ساختاري، به اهداف خاصي اشاره مي‌كند.
چكيده لاتين :
this article is a review of the PhD Thesis of Malin Eriksson, entitled ‘Social capital, health and community action – implications for health promotion’. The article presents a theoretical overview of social capital and its relation to health, reviews empirical findings of the links between social capital and (self-rated) health, and discusses the usefulness of social capital in health promotion interventions at individual and community levels. Social capital, conceptualized as an individual characteristic, can contribute to the field of health promotion by adding new knowledge on how social network interventions may best be designed to meet the needs of the target group. The distinction of different forms of social capital, i.e. bonding, bridging, and linking, can be useful in mapping the kinds of networks that are available and health-enhancing (or damaging) and for whom. Further, social capital can advance social network interventions by acknowledging the risk for unequal distribution of investments and returns from social network involvement. Social capital, conceptualized as characterizing whole communities, provides a useful framework for what constitutes health-supporting environments and guidance on how to achieve them. Mapping and mobilization of social capital in local communities may be one way of achieving community action for health promotion. Social capital is context-bound by necessity. Thus, from a global perspective, it cannot be used as a ‘cookbook’ on how to achieve supportive environments and community action smoothly. However, social capital can provide new ideas on the processes that influence human interactions, cooperation, and community action for health promotion in various contexts.
