مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - شناسايي و رتبه بندي عوامل موثر بر ارتقاء و بهبود عملكرد در پليس پيشگيري مشهد

چكيده فارسي :

ﭼﮑﯿﺪه ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ در زﻧﺪان ﺑﺎ ﺗﮑﺮار ﺟﺮاﯾﻢ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر در زﻧﺪان ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮐﺎﺷﻤﺮ ﺑﻮده و درﺻﺪد ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﻮدن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال ﮐﻪ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ در زﻧﺪان ﭼﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮي در ﺗﮑﺮار ﺟﺮاﯾﻢ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر دارد و روش ﻫﺎي ﻧﻮﯾﻦ و ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار در زﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮ ﺳﺒﮏ زﻧﺪﮔﯽ زﻧﺪان ﺑﺮ ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از ﺗﺌﻮري ﻫﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺟﺮم ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺗﺮﺟﯿﺤﯽ (ﻫﻤﻨﺸﯿﻨﯽ اﻓﺘﺮاﻗﯽ)، ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺑﺮﭼﺴﺐ زﻧﯽ و ... ﺑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﯾﻢ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﯾﺐ، ﮐﺎﺳﺘﯽ ﻫﺎ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺿﻌﯿﻒ ﺳﺎزﻣﺎن زﻧﺪاﻧﻬﺎي ﮐﺸﻮر ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ وﺟﻮد دارد و ﻋﺪم آﻣﻮزش ﺻﺤﯿﺢ زﻧﺪاﻧﺒﺎﻧﺎن و ﮐﻤﺒﻮد ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﻣﺘﺨﺼﺺ در زﻣﯿﻨﻪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ و وﺟﻮد ﻧﻘﺎﯾﺾ ﻓﺮاوان در ﮐﻼس ﻫﺎي اﺻﻼﺣﯽ و ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ، آﺷﻨﺎﯾﯽ و ارﺗﺒﺎط آﺳﺎن ﻣﺠﺮﻣﯿﻦ ﻏﯿﺮ ﺣﺮﻓﻪ اي ﺑﺎ ﻣﺠﺮﻣﯿﻦ ﺣﺮﻓﻪ اي در داﺧﻞ زﻧﺪان و از ﻃﺮﻓﯽ ﻃﺮد ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﭼﻪ در دوران ﺣﺒﺲ و ﯾﺎ ﭘﺲ از آزادي، ﻃﺮد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﺎ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻧﺎﻋﺎدﻻﻧﻪ ﮐﻪ ﻓﺮد از اﺟﺘﻤﺎع و ﮔﺎه از ﺧﺎﻧﻮاده ﺧﻮد درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ وي ﭘﺲ از آزادي ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﺷﻮد و ﻣﺠﺪد ﺑﻪ زﻧﺪان ﺑﺎز ﮔﺮدد. ﺳﯿﺴﺘﻢ زﻧﺪان آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﺟﻬﺖ اﺣﻘﺎق اﻫﺪاف ﺧﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ و ﺑﺎزﭘﺮوري ﻣﺠﺮﻣﯿﻦ اﺳﺖ، ﺧﻮب ﭘﯿﺶ ﻧﺮﻓﺘﻪ و ﺧﻮد داراي اﺛﺮات ﺳﻮء و آﺳﯿﺐ ﻫﺎي ﺟﺮﻣﯽ ﺑﺮاي ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ. ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ اﺻﻠﯽ ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮﻫﻢ ﺧﻮردن ﻧﻈﻢ و اﻣﻨﯿﺖ و آراﻣﺶ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد. در ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﺿﺮﯾﺐ 0/412 ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداري 0/002 ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ اﻓﺮاد و ﺗﮑﺮار ﺟﺮاﯾﻢ 98% ارﺗﺒﺎط دارد و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ رﻓﺘﺎر واﻟﺪﯾﻦ و ﺧﺎﻧﻮاده و ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﺿﺮﯾﺐ 0/395 ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداري 0/008 ﮐﻪ رﻓﺘﺎر واﻟﺪﯾﻦ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﺎ ﺗﮑﺮار ﺟﺮاﯾﻢ 92% راﺑﻄﻪ وﺟﻮد دارد. ﺑﻨﺎﺑﺮ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﻃﺮد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ 0/473 ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداري 0/000 اﺳﺖ ﮐﻪ ﻃﺮد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ 100% ﺑﺎ ﺗﮑﺮار ﺟﺮاﯾﻢ راﺑﻄﻪ وﺟﻮد دارد ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻃﺮد ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و دوﺳﺘﺎن و ﺗﮑﺮار ﺟﺮاﯾﻢ ﺿﺮﯾﺐ 0/359 ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﺎداري 0/026 اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي و راه ﺣﻞ ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ از ﺗﮑﺮار ﺟﺮم ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﮐﺮد.