عنوان مقاله :
مباني حكمي ملاصدرا در تفسير آيه 81 سوره يس
پديد آورندگان :
جمشيدي، زهرا دانشگاه پيام نور تهران جنوب، تهران، ايران , اخلاقي، مرضيه دانشگاه پيام نور تهران جنوب، تهران، ايران , محمدي، ناصر دانشگاه پيام نور تهران جنوب، تهران، ايران , دل‌افكار، عليرضا دانشگاه پيام نور تهران جنوب، تهران، ايران
كليدواژه :
آيه 81 سوره يس , مباني حكمي ملاصدرا , معاد
چكيده فارسي :
روش‌هاي تفسيري نسبتاً زيادي در عرصه تفسير قرآن كريم وجود دارد. روش تفسيري ملاصدرا به تفسير حكمي معروف شده است؛ اين رويكرد با تفسيري ذو ابعاد تلاش دارد تبييني را به مخاطب عرضه كند كه تا حد زيادي بتواند به همه زواياي آيات پي ببرد. در آيه 81 سوره يس كه در اين مقاله تفسير آن مورد بررسي قرارگرفته است، ملاصدرا ضمن توجه به معناي ظاهري آيه و با تكيه بر اصولي چون امتناع اعاده معدوم، موضوع عالم كبير و صغير و توجه به انواع انحصاري و انواع غير منحصر در فرد، به اثبات معاد انسان مبادرت مي‌ورزد. با اين توضيح كه اگر ثابت شود خداوند متعال بر خلق عالم كبير قادر است، قطعاً بر خلق عالم صغير كه انسان است نيز قادر خواهد بود؛ زيرا خلق عالم كبير، بزرگ‌تر و شديدتر از خلق عالم صغير است. در مقام مقايسه ميان تفسير ملاصدرا از آيه، با تفاسير عقلي و عرفاني و تفسيرهاي متأثر از عقل و شهود ثابت مي‌شود كه ايشان همگام با تفاسير عقلي و عرفاني و به‌نوعي با به‌كارگيري آن‌ها و تحت تأثير آن‌ها به اين شيوه تبيين همت گماشته و نسبت به اين نوع تفاسير هم‌پوشاني دارد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
الاهيات قرآني
