تحليل و بررسي متني و سندي حديث « لا تناجشوا »

No Title

«نجش» عنواني فقهي است به معناي تقلب و فريب كه از حديث «لا تناجشوا» اخذ شده است. اين واژه به خاطر بار معنايي عامي كه دارد، از واژگان به كار رفته در يكي از احاديث راهبردي ناظر به مباحث سبك زندگي است و تمامي عرصه هاي زندگي را شامل مي گردد. نوشتار حاضر از يك سو، به بررسي سندي در كتب فريقين به روش توصيفي تحليلي با رويكرد حديثي پرداخته است كه در منابع رجالي شيعه و اهل سنت با سلسله سندهاي متفاوت به فراواني آمده و به لحاظ سند، صحيح مي باشد. از سوي ديگر، از منظر تحليل و تبيين متن روايت، اين واژه با مشتقاتش در ادبيات عرب پيش از اسلام وجود داشته و مورد استفاده شعراء و اديبان بوده است و ممكن است يكي از واژگان دخيل از زبان حبشي به عربي باشد. مشتقات اين واژه در قرآن نيامده؛ اما در حديث، در مقام هاي بياني مختلفي مورد استفاده قرار گرفته است. واژه پژوهان و لغت شناسان اختلاف نظرهاي زيادي درباره معني و مصداق اين واژه داشته اند. در بررسي متن اين روايت، معناي «قيمت افزايي دروغين اجناس بدون قصد خريد» براي اين واژه برجسته تر از بقيه معاني بوده؛ اما معناي اشتراكي آن در استفاده هاي مختلف حديث، «فريب دادن» است كه در احاديث «كاري ناپسند، مذموم و حرام» تلقي شده است. لازم به ذكر است كه علما به خاطر كاربرد فراوان فقهي اين حديث، در منابع فقهي خود، استناد فراواني به آن نموده اند كه نتيجه بحث آن ها به صورت جامع و مفيد در اين نوشتار جمع آوري شده است.

No abstract