ژئوپولتيك قبيله‌گرايي و مواجهه اسلام با آن؛ ظهور اسلام به مثابه ديني ابراهيمي در ساختار ژئوپولتيكال عربستان

Tribalism Geopolitics and Islam’s Dealing with It; The Advent of Islam as an Ibrahimi Religion in the Geopolitical Structure of Saudi Arabia

اين پژوهش بر اساس توضيحي از ساختار ژئوپولتيك شبه جزيره عربستان در پيش و پس از ظهور اسلام به ارائه دركي از سرشت قدرت و منطق سياست در گفتمان سياسي قريش مي‌پردازد كه در فهم تحولات منجر به ظهور و گسترش اسلام به مثابه ديني ابراهيمي مؤثر واقع مي‌شود. چنين توضيحي راهي به فهم مجموعه‌اي از مناسبات سياسي مي‌گشايد كه تأمل در آن‌ها مي تواند تمهيدگر آگاهي پيشيني كمابيش قابل توجهي براي شناخت ساختار قدرت حاكم بر نظام قبيله‌گرايي در عهد ظهور اسلام گردد. رويكرد روش‌شناختي اين پژوهش برگرفته از گفتمان است. بر اين اساس تلاش شده است كه تفاوت‌هاي زنجيره‌هاي دلالت در دو گفتمان اسلام به مثابه ديني ابراهيمي و قريش به مثابه ساختاري متكي بر قبيله گرايي بررسي و تحليل گردد و نحوه انتقال از قبيله‌گرايي سنتي عربي با محوريت قريش به عهد اسلامي به بحث گذاشته شود.

Based on the explanation of geopolitical structure of Arabian Peninsula before and after the advent of Islam, this research presents an understanding of the nature, authority and logic of policy in the political discourse of Quraysh which is hoped to be effective in the appreciation of changes leading to the advent and propagation of Islam as an Ibrahimi religion. Such an explanation opens the way towards understanding a collection of political relations reflecting on them can provide a considerable awareness towards the identification of the structure of authority in the tribalism system throughout the advent of Islam. The methodological approach of this research has been taken from discourse. In this regard, it has been endeavored to investigate and analyze the differences in two discourses of Islam as an Ibrahimi religion and Quraysh as a structure reliant on tribalism and to discuss the way of transferring from Arabic traditional tribalism with the centrality of Quraysh to the Islamic era.