كليدواژه :
پيش گيري , جرم , مجرم , بزه كاري , قانون
چكيده فارسي :
در بند 5 اصل 156 قانون اساسي، پيشگيري از وقوع جرم را از وظايف قوه ي قضاييه قرار داده است. به رغم پيش بيني اين اصل مهم در قانون اساسي و با وجود تصويب ساير قوانين عادي، آيين نامه ها و بخش نامه ها در خصوص پيش گيري از وقوع جرم، در عمل مشاهده مي شود كه با گذشت سي و دو سال از تصويب اين اصل، مفهوم دقيق پيش گيري، مباني نظري حاكم بر آن و ساز و كارهاي اجرايي و مديريتي آن مشخص نيست و پيش گيري در كشور ما متولي خاصي ندارد. هم چنين جا به جايي جرم، امري كه سبب تغيير عمل مجرمانه در زمان، مكان، شيوه هاي ارتكاب و نوع جرم ارتكابي مي شود، به عنوان يك چالش مورد توجه قرار گيرد.
يكي از مسائل بسيار مهمي كه در ادبيات حقوق كيفري، سياست كيفري و جنايي مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد، پيش گيري است. عبارت «پيش گيري بهتر از درمان و جبران است»، با وجود سادگي، در صورت رعايت معنا، تأثير عميقي در بهبود زندگي اجتماعي انسان خواهد داشت؛ زيرا انسان ذاتاً يك موجود پيش گير است و چنان چه در يك روز مرتكب يك يا چند عمل ناهنجار و غير قانوني شود، در موارد متعدد از بروز حوادث يا ارتكاب اعمال ناقض قوانين پيش گيري مي نمايد.
امروزه پيش گيري از وقوع جرم و انحرافات اجتماعي، جزء سياست هاي اصلي و كلان نظام هاي قضايي دنيا است و به ويژه با احراز ناكارآمدي پيش گيري كيفري يا واكنشي اين مهم بيشتر اهميت خود را جلوه مي دهد. در اين بررسي ابتدا به تعريف پيشگيري و پيشينه تاريخي تحقيق، انواع پيشگيري، پيشنهادات كاربردي پيشگيري از جرم و نتيجه گيري مي پردازد.
چكيده لاتين :
According to article 156, paragraph 5 of the Constitution, preventing the commission of crimes is one of the duties of the judiciary. In spite of the anticipation of this important principle in the Constitution, and despite the adoption of other ordinary laws, regulations and directives regarding the prevention of crime, in practice, it is observed that, thirty-two years after the adoption of this principle, the precise concept of prevention, the theoretical foundations governing it and its executive and management mechanisms are unclear. Prevention in our country does not have a specific custodian. Also, the replacement of crime, which causes the criminal act to be changed in time, place, ways of committing and the type of crime committed, is considered as a challenge. Prevention is one of the most important issues discussed in the literature of criminal law and politics. The phrase "better prevention than treatment and compensation", despite its simplicity, will have a profound effect on the improvement of human social life if its true meaning is to be taken into account, since humans are inherently predictors and, if they commit one or several irregular illegal acts on one day, in many cases, they prevent incidents or acts that violate the law. Today, preventing social crime and social deviance is one of the major policies of the world's judiciary, and especially with the inadequacy of the criminal or reactive prevention, this matter becomes more significant. In this study, firstly, the definition of prevention and a historical background of research are mentioned. Then, various types of prevention, practical suggestions for crime prevention and also some conclusions are presented.
