كار آفريني سازماني،گامي به سوي دولت كار آفرين

Organizational Entrepreneurship as Step to the Entrepreneurial Government

مدل سنتي مديريت دولتي، طي دهه هاي اخير جاي خود را به دولت كارآفرين يا مديريت دولتي نوين داده است. در رويكرد سنتي، كاهش نوآوري، قواعد و مقررات و سلسله مراتب دستورات، منجر به كاهش انعطاف پذيري سازمان هاي دولتي شده است. درنتيجه ضرورت به كارگيري يك رويكرد جديد در قالب دولت كارآفرين، با هدف استفاده از روش هاي بخش خصوصي، توجه به خروجي ها و پاسخ گويي به مشتريان و كاهش اندازه دولت مطرح شد. يكي از اقداماتي كه سازمان هاي دولتي در رويكرد جديد مي توانند به كار گيرند كارآفريني سازماني است كه مي تواند به شكل دهي رفتارهاي نوآورانه، افزايش ريسك پذيري، تمركز بر خروجي ها و نتايج در سازمان هاي دولتي و شكل گيري محيط كار و درنتيجه به نوآوري و رفتارهاي كارآفرين كمك كند. بر اين اساس، در اين مقاله بعد از معرفي رويكردهاي سنتي و نوين مديريت دولتي و كارآفريني سازماني، در چارچوب يك پژوهش علمي- مروري، يك مدل كارآفريني سازماني شامل توانمندسازها، فرايند و نتايج معرفي شده است.

The traditional model of public administration over the last decades has changed to entrepreneurial government or new public management. Because in the traditional approach public innovations have decreased and the rules and regulations of the hierarchy of orders have led to a reduction of flexibility. As a result, for more flexibility and reduction of government size, states use a new approach of entrepreneurial government with goals such as using private sector methods for more outputs and more responsiveness to customers In the new approach one of the actions that governments can use is organizational entrepreneurship that contribute to shape innovative behaviors, increase risk taking, outputs and outcomes in government agencies and the workplace. Accordingly in this paper, after introducing traditional and new approaches to public administration and organizational entrepreneurship based on review method, an organizational entrepreneurship framework including enablers, process and output has been introduced.