اولويت‌بندي راهبردهاي توسعه گردشگري در مناطق مرزي (نمونه موردي: شهرستان پاوه)

مناطق مرزي از جمله فضاهاي جغرافيايي هستند كه با وجود ظرفيت هاي بالايي كه دارا مي باشند گاهي متناسب با شرايط خاصي كه دارند اين ظرفيت ها ناديده گرفته شده اند. در طي سال هاي اخير، گردشگري مناطق مرزي از جمله اين ظرفيت ها است كه تا حدي به آن توجه شده است و به همراه خود مزيت رقابت گردشگري اين مناطق را نيز شكل داده است. گردشگري ازلحاظ اقتصادي، بدون شك يكي از مهم‌ترين شكل هاي نيروي در جهان است كه اهميت بسياري براي كشورهاي در حال رشد دارد. ازاين‌رو هدف اين پژوهش بررسي سطح رقابت پذيري گردشگري شهرستان پاوه است. روش توصيفي - تحليلي و هدف كاربردي است. تحقيق حاضر در دو بعد صورت گرفته است. در مرحله اول داده ها و اطلاعات موردنياز از طريق مطالعه اسنادي و كتابخانه اي ازجمله اسناد مرتبط با گردشگري مطالعه گرديد. سپس، اهداف، استراتژي هاي مهم رسيدن به اهداف و قابليت هاي گردشگري شهرستان پاوه وارد نرم افزار Meta-SWOT گرديد، نتايج به‌دست‌آمده نشان مي دهد كه مهم‌ترين مزيت هاي گردشگري شهرستان داشتن تنوع آب‌وهوايي، بافت و معماري خاص و منحصربه‌فرد و نيروي انساني تحصيل كرده است، و ضعف دپيلماسي كشور، درگيري بين كشورهاي منطقه، مديريت كلان كشور، كمبود زيرساخت هاي مناسب به‌عنوان بزرگ‌ترين موانع توسعه گردشگري در شهرستان پاوه بر اساس نظرات كارشناسان بوده اند.