‌اثرات ناشي از پاندمي كرونا بر وضعيت نقدينگي صنعت بيمه

هدف: اين مقاله با هدف بررسي تأثير تغييرات توليدي ناشي از پاندمي كرونا بر وضعيت نقدينگي صنعت بيمه پرداخته است.روش‌شناسي: بدين جهت، ابتدا با فرض ورود اين تغييرات از طريق كانال توليدي (با توجه به مشاهدات) بر اقتصاد و انتقال آن به توليد در صنعت بيمه، اثر تغييرات توليدي ناشي از پاندمي كرونا از طريق استخراج روابط نظري و بلندمدت توليد حق بيمه با اقتصاد و برآورد ضرايب آن با استفاده از مدل خودرگرسيون برداري هم­انباشته (با داده­هاي پنل) به­دست آمد و در ادامه با توجه به سناريوهاي مختلف براي تغييرات احتمالي ناشي از ريسك اعتباري و ريسك قيمت به عنوان آثار ديگر پاندمي كرونا (از طريق آزادسازي نقدينگي مولد با كاهش توليد) وضعيت شاخص نقدينگي شركت­هاي بيمه در شرايط نرمال و بحراني در وضعيت كوتاه­مدت و بلندمدت، مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است.يافته‌ها: نتايج نشان داد كاهش شاخص نقدينگي صنعت بيمه در شرايط كوتاه‌مدت و بحراني در صورت كاهش رشد توليد ناخالص داخلي جهاني به ميزان 0.5 درصد و يا 2.8 درصد به ترتيب مساوي 34.14 و 34.18 است و كاهش شاخص نقدينگي در شرايط بلند‌مدت و بحراني به ترتيب مساوي 33.07 و 33.12 است.نتيجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گيري: نتايج بالا مويد آن است كه شركت­هاي بيمه جهت پوشش ريسك مذكور در شرايط بحراني مي­بايست در كوتاه­مدت نسبت به افزايش نسبت موجودي نقد و دارايي‌هايي با نقدشوندگي بالا اقدام نمايد. همچنين، در صورت استمرار شرايط مذكور در بلندمدت، افزايش نسبت نگه‌داري دارايي‌هاي نقدشونده در قالب طلا يا ارزهاي باثبات خارجي را در دستور كار قرار دهند.