آزمون جدايي‌پذيري ضعيف و برآورد سيستم تقاضاي گوشت در ايران (كاربرد سيستم تقاضاي روتردام)

وجود جدايي پذيري در تابع مطلوبيت مصرف كنندگان شرط لازم و كافي براي بودجه بندي چند‌مرحله‌اي و جمعي سازي سازگار كالاهاست كه در آن مخارج با استفاده از شاخص هاي قيمت بين گروه‌هاي خوراكي تخصيص داده مي شود و تخصيص درون گروهي هم به طور مستقل از ساير گروه ها صورت مي پذيرد. با توجه به بالا بودن سهم انواع گوشت (23 درصد مخارج خوراكي و آشاميدني خانوار) در بودجه خانوار و نقش مهم تغذيه اي گوشت در سلامتي افراد، در اين مطالعه از تابع تقاضاي روتردام براي تعيين الگوي مصرف كالاهاي گوشتي در ايران استفاده شده است. در مطالعات تجربي تقاضا، از مفهوم تفكيك پذيري جهت برآورد صحيح تابع تقاضا و محدود نمودن تعداد پارامترها استفاده مي‌شود. براي اين منظور از داده هاي مربوط به شاخص قيمت و هزينه انواع گوشت ها (دام، طيور، ماهي) بانك مركزي طي سال هاي 1396-1374 استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون هاي جدايي پذيري اين فرضيه را كه مصرف كنندگان ابتدا درآمد خود را بين 13 كالاي گوشت به صورت سه گروه ( دام، طيور، ماهي) تخصيص داده و سپس عمل تخصيص درآمد بين انواع زير رده هاي گوشت كه بر اساس گروه بندي صورت گرفته را تاييد مي نمايد. همچنين، نتايج تخمين سيستم تقاضا نشان داد ﻫﻤـﻪ ﮔﺮوه هاي ﻛـﺎﻻﻳﻲ، داراي كشش قيمتي  منفي هستند. در اين ميان كشش قيمتي گروه هاي گوشت دام، طيور و گوشت ماهي به ترتيب برابر 0.89-، 0.59-، 0.77- مي باشند. پيشنهاد اساسي  پژوهش حاضر اين است كه پيش از هر گونه اقدامي در رويكرد سيستم تقاضا، بايد آزمون هاي تفكيك پذيري ضعيف صورت گيرد.