واكاوي حكم تعدد جرايم اطفال و نوجوانان در حقوق كيفري ايران

قانون مجازات اسلامي مصوب 1392، حكم خاصي را درباره تعدد جرايم اطفال و نوجوانان پيش‌بيني نكرده است. اين سكوت قانون‌گذار سبب اختلاف‌نظر در ميان دكترين حقوق و رويه قضايي شده است. نگارندگان در اين نوشتار با به كارگيري روش توصيفي ـ تحليلي و كتابخانه‌اي و با هدف ارائه يك راه حل منطقي راجع به حكم تعدد جرايم اشخاص زير 18 سال، ضمن بررسي ديدگاه‌هاي گوناگون و با تكيه بر موازين قانوني و اصول كلي حقوق جزا و در پاسخ به اين سٶال كه آيا مقررات عام تعدد جرم درباره كليه افراد زير سال 18 سال (اعم از اطفال و افراد بالغ زير 18 سال) از حيث اعمال مجازات و اقدامات تأميني قابل اعمال است؟ به اين نتيجه دست يافته‌اند كه با توجه به صراحت ماده 146 قانون مجازات اسلامي 1392، دلالت مفهوم مخالف ماده 148 اين قانون بر اعمال مجازات درباره افراد بالغ، اشاره صريح قسمت اخير ماده 91 قانون مزبور به واژه «مجازات» درباره افراد بالغ زير 18 سال تمام شمسي و نيز اطلاق عبارت «يكي از تصميمات ذيل...» در قسمت صدر ماده 88، مقررات تعدد جرم درباره كليه افراد بالغ زير 18 سال تمام شمسي كه واكنش اجتماعي عليه آنان از نوع مجازات محسوب مي‌شود، قابل اجراست.