تاثير نوآوري بر خطر سقوط قيمت سهام تحت شرايط عدم تقارن اطلاعاتي

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير نوآوري بر خطر سقوط قيمت سهام با تاكيد بر عدم تقارن اطلاعاتي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در اين راستا نمونه براي دوره زماني 1395-1390 انتخاب و از الگوي رگرسيوني داده‌هاي تركيبي براي آزمون فرضيه‌ها استفاده شد. براي اندازه‌گيري نوآوري از شاخص سرمايه‌گذاري در تحقيقات و توسعه و دارايي‌هاي نامشهود و جهت برآورد خطر سقوط قيمت سهام از شاخص ضريب چولگي منفي بازده سهام استفاده گرديد. نتايج آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه نوآوري بر خطر سقوط قيمت سهام تاثير منفي و معني‌داري دارد. بدين معنا كه با ايجاد نوآوري، نوسانات شديد قيمتي كاهش مي‌يابد. همچنين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه تاثير منفي نوآوري بر خطر سقوط قيمت سهام در شركت‌هاي با عدم تقارن اطلاعاتي بالا، شديد‌تر است. اين نتايج با اين ادعا سازگار است كه نوآوري انتشار اطلاعات را تسهيل و احتمال عدم انتشار اخبار بد را كاهش مي‌دهد.