ارائه مدل تعاملي شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد در صنعت بانكداري (موردمطالعه: بانك رفاه)

با افزايش رقابت در سيستم بانكداري ايران، بانك‌ها بايد همواره عملكرد خود را ارزيابي كنند و با استفاده از مدل‌هاي مناسب به رتبه‌بندي و مقايسه عملكردي خود بپردازند. هدف از اين پژوهش، شناسايي روابط تعاملي ميان شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد مي باشد؛ زيرا در دنياي واقعي نمي‌توان علل و عوامل تأثيرگذار بر بروز يك پديده را فارغ از تأثيرات آن ها بر يكديگر، مستقل در نظر گرفت. اين مطالعه مبتني بر رويكردي آميخته، در گام كيفي به دنبال شناسايي شاخص ها، مؤلفه ها و ابعاد ارزيابي عملكرد در صنعت بانكداري است و در گام كمّي با استفاده از دو روش مدل‌سازي ساختاري تفسيري و ديماتل فازي، به بررسي و تحليل ساختار روابط ميان ابعاد و مؤلفه ها پرداخته است. در قسمت كيفي پژوهش، مبتني بر داده هاي گردآوري شده از طريق مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با خبرگان حوزه بانكداري و روش تحليل مضمون (تم) و نرم‌افزار مكس‌كيودا، شاخص ها، مؤلفه ها و ابعاد بومي، ارزيابي عملكرد در صنعت بانكداري متناسب با ساختارهاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و ... اين صنعت در كشور شناسايي گرديد. با توجه به نتايج اين بخش، مدل ارزيابي عملكرد در صنعت بانكداري كشور دربردارنده شش بعد اصلي مي باشد. اين ابعاد شامل مديريت ريسك، شاخص هاي اقتصادي، محيط عملياتي، ذي نفعان داخلي و توليد و توسعه خدمات در كنار بعد آينده نگري مبتني بر موارد مستخرج و شناسايي شده از مصاحبه با خبرگان مي باشد. در قسمت كمي، نتايج روش مدل‌سازي ساختاري تفسيري نشان داد كه دو بعد مديريت ريسك و ذي‌نفعان داخلي در حيطه ارزيابي عملكرد در صنعت بانكداري بالاترين اهميت را دارند. همچنين نتايج روش ديماتل فازي نشان داد كه بعد مديريت ريسك، تأثيرگذارترين و بعد شاخص‌هاي اقتصادي تأثيرپذيرترين ابعاد نسبت به ساير ابعاد مي باشند.