تدوين مدل مفهومي ارزيابي تأثير مؤلفه‌هاي پيشگيري از جرم و ارتقاء امنيت فضاهاي ورزشي

امروزه، ناامني و وجود جرائم در فضاهاي ورزشي، يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي مسئولان امنيتي و مديران ورزشي است. يكي از عرصه‌هاي مهم كه زمينه ايجاد مشكلات امنيتي و بروز رفتارهاي مجرمانه را دارند فضاها و مكان‌هاي ورزشي هستند. هدف اين پژوهش، ارزيابي تأثير مؤلفه‌هاي پيشگيري از جرم و ارتقاي امنيت فضاهاي ورزشي بود. پژوهش حاضر، از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ روش پژوهش، در زمره پژوهش‌هاي همبستگي به روش معادلات ساختاري (SEM) مي‌باشد. جامعه آماري، متشكل از كليه مربيان باشگاه‌هاي ورزشي، مديران فضاهاي ورزشي و ورزشكاران نخبه چهار استان غرب كشور بود كه به شكل هدفمند تعداد 155 نفر (نمونه) انتخاب شد. ابزار گردآوري پژوهش 3 پرسش‌نامه محقق‌ساخته پس از تأييد روايي صوري توسط استادان متخصص بود. در تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS ورژن 22 و نرم‌افزار Smart PLS درسطح معني‌داري (05/ 0 ≤ P) استفاده شد. ضرايب تأثير حاكي از آن است كه مؤلفه‌هاي امنيت اجتماعي (2.96)، نظارت و مراقبت (2.93) و مراقبت و تجهيزات اورژانسي فضاي موجود (2.911) بيشترين تأثير را به‌عنوان مؤلفه‌هاي برتر در كاهش جرائم و افزايش امنيت در فضاهاي ورزشي دارد. اين تحقيق نشان داد كه براي افزايش امنيت فضاهاي ورزشي، تركيبي از امنيت اجتماعي ورزشي، مديريت امنيت در ورزش و استفاده از طراحي محيطي مناسب مي‌باشد؛ بنابراين مستلزم توجه به عوامل مؤثر ياد شده مي‌باشد.