استخدام و ماندگاري نيروي انساني در آموزش‌وپرورش مناطق كمترتوسعه‌يافته: پژوهشي قوم‌نگارانه

مسئله استخدام و ماندگاري نيروي انساني در آموزش‌وپرورش به‌خصوص در مناطق كمترتوسعه‌يافته، يكي از عوامل موفقيت نظام آموزشي است. هدف اين پژوهش، شناسايي و تبيين عوامل فرهنگي و شيوه‌هاي جديد يا جانشين مؤثر در شيوه‌هاي استخدام و ماندگاري نيروي انساني در مناطق كمتر توسعه‌يافته آموزش‌وپرورش براي دست‌يابي عادلانه همه مناطق به امكانات و نيروهاي آموزشي است. روش اين پژوهش، قوم‌نگاري است. جامعه اين پژوهش، معلمان استان كردستان است كه از طريق نمونه‌گيري هدفمند 20 نفر از معلمان نواحي مختلف آموزشي تا رسيدن به اشباع نظري انتخاب ‌شده‌اند و اطلاعات از طريق مصاحبه، جمع‌آوري ‌شده است. نتايج حاصل از تحليل‌هاي كيفي نشان مي‌دهد كه شش مقوله اصلي و مهم شامل نوع‌دوستي، هويت اجتماعي شغلي، نابرابري و تبعيض، فساد اداري، ايجاد ساختارهاي حمايتي مطلوب و الزامات و مقتضيات شغلي، عوامل مهمي هستند كه در قالب نقش‌هاي گوناگون مي‌توانند بر ميل به ماندگاري معلمان مؤثر باشند. بر اساس يافته‌ها مي‌توان استدلال كرد كه براي رفع مشكلات به وجود آمده در استخدام و ماندگاري معلمان در مناطق كمتر توسعه‌يافته بايد مشكلات اداري و سيستمي را اصلاح و حمايت اجتماعي و رفاهي بيشتري از معلمان اين مناطق به عمل آورد.