تأثير حاشيه‌نشيني بر نظم و امنيت (مطالعه موردي: شهر قزوين)

The impact of suburbanization on order and security

بررسي‌هايي كه در سطح جهاني به‌ عمل‌ آمده حاكي از آن است كه به‌ طور متوسط در حدود 33 درصد جمعيت شهرهاي بزرگ دنيا به‌ صورت حاشيه‌نشيني و زاغه‌نشيني زندگي مي‌كنند. حاشيه‌نشيني با جرم رابطه نزديك و مستقيمي دارد. در چنين مناطقي به لحاظ از بين رفتن ارزش‌هاي انساني، كج‌رويي‌هاي اجتماعي سريعاً رشد مي‌كند و اعمالي چون دزدي، اعتياد، قاچاق، فحشاء و نظاير آن گسترش مي‌يابد. حاشيه‌نشينان سبك زندگي مخصوص به خود را دارند، به همين دليل ساير ساكنان اين‌گونه مناطق در معرض خطر كج‌رويي‌هاي اجتماعي هستند، لذا تغيير در سبك زندگي ساير افراد منجر به كاهش جرم و درنتيجه افزايش امنيت در مناطق داغ مي‌شود. روش بكار گرفته‌شده در پژوهش حاضر، روش پيمايشي با استفاده از پرسشنامه است و جامعه آماري 40 نفر از نخبگان و متخصصان نيروي انتظامي و حوزه‌هاي مرتبط با آن است. نتايج به‌دست‌آمده مبين ارتباط معني‌دار بين حاشيه‌نشيني و نظم و امنيت است كه با اصلاح سبك زندگي مي‌توان ميزان آن را تخفيف داد و در نتيجه امنيت اجتماعي را افزايش داد.

Marginalization close and direct relationship with crime. In such areas, in terms of loss of human values, social grow rapidly and acts such as theft, drug trafficking, prostitution and so on spreads. Methodology used in the study, a survey by questionnaire and statistical population of 40 elites and experts in law enforcement and its related fields.