پهنه‌بندي مناطق شهري جهت توسعۀ آتي با استفاده از تكنيك چيدمان فضا. مورد پژوهش: شهر يزد

در اين پژوهش  كه با رويكرد توصيفي- تحليلي صورت گرفته، شناسايي عوامل و الگوي توسعه و رشد مناطق شهري و مكانيابي جهات مطلوب گسترش فيزيكي شهر يزد به‌عنوان هدف اصلي پژوهش مد نظر است. بعد از شناسايي عوامل تأثيرگذار در امر توسعه و رشد شهر يزد، براي تحليل و شناسايي اين عوامل ابتدا چهار معيار اصلي (محيطي، اقتصادي - اجتماعي، فضايي - كالبدي، طرح و سياست‌هاي دولت) با 33 زير معيار با بررسي منايع داخلي و خارجي براي شهر يزد تعيين و بر اساس نتايج پرسش‌نامه‌هايي كه توسط 20 تن از مسئولان سازمان‌هاي مربوطه پرشده، با روش آنتروپي شانون ارزش‌گذاري شدند. در تحليل نهايي با استفاده از تكنيك ويكور جهات مطلوب توسعۀ شهري تعيين و در نهايت با روش همپوشاني وزن‌دار و تكنيك چيدمان فضا، تحليل الگوي توسعه و هدايت رشد شهري انجام‌گرفته، نتايج به‌دست آمده نشان مي‌دهد كه مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار بر توسعۀ فيزيكي شهر يزد معيار فضايي- كالبدي و معيارهاي اقتصادي و اجتماعي كمترين تاثير را دارند. تحليل رتبه بندي مناطق مستعد توسعۀ شهر يزد بر اساس مدل ويكور حاكي از آن است كه بهترين جهت در اولويت اول منطقۀ يك واقع در شمال شرقي و در اولويت دوم منطقۀ سه واقع در جهت جنوب شهر است همچنين بررسي نقشه نهايي حاصل از روش همپوشاني وزن‌دار و چيدمان فضا نشان داد كه در مناطق شمال شرقي و جنوب و همچنين نزديكي شهر به شبكۀ ارتباطي توسعه بيشتر بوده و ميزان انتخاب در اين خطوط نيز، تمايل به سكونت پيوسته و چسبيده به شهر را نشان مي‌دهد.