الگوي شفاف‌سازي عملكرد سازمان‌هاي دولتي

شفافيت در سازمان‌هاي دولتي بيانگر آشكار بودن مباني تصميم‌گيري و سازوكارهاي حاكم بر عملكرد نظام اداري دولت است و به عنوان مؤثرترين ابزار مبارزه با فساد اداري براي استقرار دولتي كارآمد و اثربخش و ايجاد جامعه‌اي پايدار به‌كار مي‌رود. ازاين‌رو، پژوهش حاضر با هدفارائۀ الگوي عوامل مؤثر بر شفاف‌سازي عملكرد سازمان هاي دولتي انجام شده است. ابتدا در اين پژوهش عواملمؤثر بر شفاف سازي عملكرد سازمان هاي دولتي به كمك مطالعات كتابخانه اي احصا شده و سپسبا استفادهاز نظرات خبرگان دانشگاهي داراي تحصيلات مرتبط در كشور و بهره‌گيري ازتكنيكدلفي اين عوامل بررسي و پس از تعديل و تأييد آن‌ها پرسشنامۀ نهايي جهت جمع آوري داده هاي كمي تدوين و در اختيار مديران بخش هاي مختلف سازمان هاي دولتي در ايران به شيوه نمونه‌گيري در دسترس قرار گرفت. درنهايت تحليل مسير و ارائۀ الگو از طريق مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام گرفته و براي رتبه‌بندي عوامل از آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه الگوي عوامل مؤثر بر شفاف سازي عملكرد سازمان هاي دولتي مشتمل بر شش متغير: نقش و كاركرد مردم، فناوري اطلاعات و ارتباطات، مسائل قانوني، مسائل محيطي، مسائل مديريتي و مسائل ساختاري و فرآيندي است. اين متغيرها در سطح جهاني مطرح است ولي تحليل و رتبه‌بندي آن‌ها از ديدگاه مديران دولتي در ايران نشان داد كه بيشترين ضريب مسير مربوط به متغير فناوري اطلاعات و ارتباطات است و دو متغير عوامل ساختاري و فرآيندي و فناوري اطلاعات و ارتباطات داراي بيشترين رتبه در شفاف‌سازي عملكرد سازمان هاي دولتي در ايران هستند.