بررسي مدل ساختاري رابطه رضايت زناشويي با بنيان‏هاي شناختي-اخلاقي و تعهد زناشويي

ازدواج، مهم‏ترين تصميم زندگي فردي؛ و رضايت از ازدواج نيز اصلي‏ترين عامل تعيين‏كننده كيفيت زندگي و سلامت رواني است. پژوهشگران بسياري تلاش نموده‏اند تا عوامل موثر بر رضايت زناشويي را شناسايي و روابط بين آنها را تعيين نمايند. اين پژوهش با هدف بررسي برازش مدل ساختاري ارتباط رضايت زناشويي با بنيان‏هاي شناختياخلاقي و تعهد زناشويي انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي با استفاده از روش مدل‏يابي معادالات ساختاري بود. جامعه آماري زنان و مردان متاهل شهر تهران بودند كه نمونه‏اي به حجم نمونه 230 نفر (122 زن و 108 مرد) با روش نمونه‏گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي به كار گرفته شده شامل پرسشنامه تعهد زناشويي (آدامز و جونز، 1997)، پرسشنامه بنيان‏هاي اخلاقي (MFQ30) (هايت، گرام، 2007)، و رضايت زناشويي انريچ (السون و همكاران، 1989) بود. تجزيه وتحليل داده‏ها از طريق روش‏هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و مدل‏يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار SPSS21 و PLS3 انجام شد. نتايج مدل‏يابي معادلات ساختاري نشان دهنده برازش مناسب مدل ارتباط رضايت زناشويي با تعهد زناشويي و بنيان‏هاي اخلاقي بود. بر اساس نتايج، سطوح بالاتر تعهد و ينيان‏هاي اخلاقي مثبت، پيش‏بيني‏كننده سطح بالاتر رضايت زناشويي بودند. همچنين نقش ميانجي تعهد زناشويي در رابطه بنيان‏هاي اخلاقي مراقبت، وفاداري، و پاكي با رضايت زناشويي تاييد شد. اين نتايج داراي تلويحات كاربردي براي طراحي و اجراي مداخلات روانشناختي براي مشكلات زناشويي بوده و نشان داد كه با هدف قرار دادن بنيان‏هاي اخلاقي مي‏توان تعهد و رضايت زناشويي را تقويت نمود.