بررسي كيفيت خواب پرستاران و ارتباط آن با شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني و استرس شغلي

سابقه و هدف: خواب يكي از نيازهاي اساسي انسان است كه در صورت عدم رفع اين نياز باعث بروز مشكلات جسمي و رواني در افراد مي‌گردد. اختلالات اسكلتي- عضلاني و استرس شغلي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي كاركنان در سازمان‌ها و به ويژه بيمارستان‌ها مي‌باشند. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين كيفيت خواب پرستاران و ارتباط آن با شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني و استرس شغلي انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 218 نفر از پرستاران شاغل در دو بيمارستان شهر اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. ابزارهاي مورد استفاده، پرسشنامه‌هاي كيفيت خواب پيتزبورگ، نورديك و استرس شغلي (Health and Safety Executive) HSE بودند. وضعيت بدني پرستاران با استفاده از روش ارزيابي سريع مواجهه (QEC: Quick Exposure Check) بررسي گرديد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS 21 آناليز شدند. يافته‌ها: كيفيت خواب 67.31 درصد از پرستاران نامطلوب بود. از نظر آماري، كيفيت خواب با شيوع اختلالات اسكلتي- عضلاني (0.514=R، 0.002=P)، نمره نهايي P 0/001 ،R=0/589) QEC ) و استرس شغلي (0.793=R، 0.001 P) ارتباط معناداري داشت. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه كيفيت خواب بر بروز ناراحتي‌هاي اسكلتي- عضلاني و استرس شغلي پرستاران تأثيرگذار بود؛ به طوري كه عدم توجه به كيفيت خواب پرستاران علاوه بر كاهش سلامتي آن‌ها، اثرات منفي بر ارائه خدمات به بيماران دارد.