بررسي ميزان خيرگي ناشي از چراغ خودروهاي پرمصرف در كشور ايران

سابقه و هدف: آمار تصادفات جاده‌اي و تلفات ناشي از آن در ايران به‌طور قابل‌ ملاحظه‌اي زياد است. چراغ خودروها به‌ويژه در جاده‌هاي دوطرفه باعث ايجاد خيرگي در رانندگان طرف مقابل مي‌شود. اين مطالعه با هدف تعيين سطح خيرگي آزاردهنده چراغ خودروها و تأثيرات برخي متغيرها در ايجاد خيرگي آزاردهنده انجام شد. مواد و روش‌‌ها: بدين منظور شدت روشنايي در سطح چشم رانندگان اندازه‌گيري شد و با استفاده از مدل اشميت-كلاوزن و بيندلز ميزان خيرگي آزاردهنده ناشي از چراغ خودروها با استفاده از مقياس عددي دي‌بور و با درنظرگرفتن فاصله جانبي بين دو وسيله نقليه، فاصله طولي بين دو وسيله نقليه و درخشندگي زمينه سطح جاده تعيين شد. يافته‌ها: در خودروها در حالت نورپايين از فواصل 100 متري تا 50 متري دستگاه لوكس‌متر هيچ‌گونه روشنايي را ثبت نكرد. در حالت نوربالا نيز از فاصله 100 متري با كاهش فاصله طولي بين دو خودرو، سطح خيرگي آزاردهنده به‌طور تدريجي افزايش مي‌يافت. افزايش سطح خيرگي براي خودروي سمند تا 30 متري، پرايد صبا GTX تا 20 متري و پرايد 131SL، مگان و پژو پارس تا 10 متري و همچنين پژو 405 بسته به درخشندگي زمينه تا 10 و 20 متري ادامه داشت و از اين فواصل به بعد سطح خيرگي آزاردهنده كاهش مي‌يافت. نتيجه‌گيري: فاصله جانبي بين خودروها، تنظيم‌بودن جهت و ارتفاع چراغ خودروها، ولتاژ لامپ و نوع لامپ خودرو در ايجاد خيرگي تأثيرگذار است كه با تغييراتي در طراحي جاده‌ها و سيستم روشنايي وسايل نقليه قابل كاهش است.