كليدواژه :
ضابطين دادگستري , وظايف و مسئوليت‌ها , حق دسترسي به وكيل , اسناد بين‌المللي , قانون آيين دادرسي كيفري
چكيده فارسي :
با تصويب قانون آيين دادرسي كيفري در اسفندماه 1392، براي نخستين بار مقنن مطابق و همسو با اصول سازمان ملل متحد و استانداردهاي بين‌المللي در حق دسترسي سريع به وكيل، اجازه حضور وكيل متهم در مرحله تحقيقات پليس را مي‌دهد. اما با مطالعه مواد 6، 48 و 52 قانون صدرالاشعار كه شالوده شناسايي چنين حقي را براي متهم تشكيل مي‌دهد، از طرفي با سكوت، موانع و محدوديت‌هاي نارواي قانون در اين زمينه مواجه مي‌شويم، از طرف ديگر در مراكز و ادارات پليس خلأ تدوين آيين‌نامه‌ها، اتخاذ رويه‌هاي مناسب و لازم براي اعمال و اجراي حق مذكور به چشم مي‌خورد.
كاستي‌ها و محدوديت‌هاي مورد اشاره در زمينه‌هاي اطلاع‌رساني در مورد حق دسترسي به وكيل، تسهيل امور و تداركات مربوط به كمك‌هاي حقوقي، نظارت و مكانيسم‌هاي نظارتي بر تسهيل دسترسي به كمك‌هاي حقوقي، آموزش افسران پليس در رابطه با اين حق، ايجاد محدوديت و موانع در مشاوره حقوقي و ... مشاهده مي‌شود. نتيجه اينكه هر چند ارائه‌دهندگان كمك‌هاي حقوقي نقش بسيار مهمي در تدارك دسترسي سريع به كمك‌هاي حقوقي را دارند، با اين وجود اين حق نمي‌تواند بدون همكاري مؤثر، تنظيم آيين‌نامه‌ها، اتخاذ رويه‌ها و روش‌هاي مناسب كه توسط پليس به‌عنوان ضابطين عام دادگستري دنبال مي‌شود و نيز آموزش افسران پليس در رابطه با اين حق، اهميت آن و اهميت قوانين و رويه‌هاي مربوطه، مؤثر واقع شود.
چكيده لاتين :
Enacting the code of criminal procedure in February, 2014, the legislator, for the first time, allows the accused to have access to a lawyer in the preliminary police investigations corresponding to and in line with the United Nation’s principles and international standards. But, with a study of the articles 6, 48 and 52 of the Issued Notices, forming the basis of such a right in favor of the accused, quite contrarily, we are faced with an undue silence as well as a great many of legal barriers and limitations in this regard. Furthermore, the shortcomings of the procedures codification, the lack of adopting appropriate and necessary sequence of instructions for the exertion and implementation of the aforementioned law is clearly visible. The pitfalls and the limitations mentioned above can also be observed regarding informing the public of the Right of Access to a Lawyer, the facilitation of the affairs and the related preps pertaining to the legal assistances, inspection and supervisory mechanisms concerning easing the access to legal aids, teaching police officers regarding such a right, the advent of limitations and barriers in legal counseling and so forth. The result is that although the legal aids providers play a very important role in preparing quick access to legal assistances such a right cannot take effect without effective cooperation, arrangement of procedures, adoption of appropriate instructions and methods sought by the police as the general law enforcement body as well as teaching the police officers in connection to such a right, its importance and the significance of the relevant rules and procedures.
