بررسي سبك مديريت در ايران و مقايسه و تفاوت‌هاي آن با كشورهاي آرژانتين و آمريكا و ژاپن

Review of management style in Iran and comparing it to countries of Argentina, U.S.A and Japan

تاكنون در مورد سبك‌هاي رهبري و مديريت ژاپني به‌عنوان بخشي از فنون نوآوري در دنيا زياد بحث شده است. مع‌هذا، جنبه‌هاي ديگري نيز از اين فرآيند رهبري ژاپني وجود دارد. در اين مقاله با بررسي و بازنگري ادبيات تحقيق، جنبه‌هاي متفاوت از رفتار رهبري ژاپني كه كمتر مورد تأكيد قرارگرفته به تصوير كشيده شده است: تجسم گرايي يا ذهنيت گرايي (TATEMAE) در برابر واقع‌گرايي (HONNE) و فشار براي ايجاد هماهنگي و توازن و كاربرد يا كوزا (مافياي ژاپني= YAKUZA) حلقه‌هاي كنترل كيفيت تصميم‌گيري، ارتقاء مبتني بر ارشديت، تحرك و جابجايي محدود درون‌سازماني، بازنشستگي اجباري، استفاده از كاركنان موقت و پاره‌وقت و تبعيض قائل شدن عليه زنان، نمونه‌هايي از اين رفتارها هستند.

Japanese leading and management styles has been already discussed a lot as a part of innovation skills. Nevertheless, there are other aspects of this Japanese style of management. In this paper, by investigating and review in research literature, different aspects of Japanese leading which has insisted less is described: Subjectivism (Tate mea) against Realism (Honne) and pressure to establish a balance and harmony, application of Yakuza (Japanese mafia) in decision making quality control loops, promotion based on seniority, limited mobility within the enterprise, compulsory retirement, the use of temporary and part-time employees, and discrimination against women are examples of these behaviors.