نقش سبك هاي فرزندپروري در پيشگيري از گرايش نوجوانان به بزهكاري

زمينه و هدف: سبك‌هاي فرزندپروري والدين تأثير درخور توجهي در ميزان بروز اختلالات رفتاري كودكان دارند. كيفيت رفتار والدين بر عملكرد تحصيلي، روابط با همسالان و گرايش به رفتارهاي بزهكارانه در نوجواني تأثير مي‌گذارد. اين پژوهش با هدف نقش سبك هاي فرزندپروري در پيشگيري از گرايش نوجوانان به بزهكاري انجام شد. روش‌شناسي: اين پژوهش، مطالعه‌اي پيمايشي و از نوع همبستگي است. نمونه‌هاي اين پژوهش شامل 380 نفر از دانش‌آموزان پسر دبيرستان‌هاي شهرستان خرم آباد هستند كه به صورت تصادفي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه سبك هاي فرزندپروري بامريند (1972)، پرسش‌نامه بزهكاري آيتي (1393) استفاده شد. در اين پژوهش به منظور تحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نسخه 26 نرم‌افزار SPSS  تحليل شدند. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج ضريب همبستگي نشان داد كه بين سبك فرزندپروري منطقي با بزهكاري رابطه منفي و معني داري وجود دارد (0.001≥P). همچنين، بين سبك هاي فرزندپروري مستبدانه و سهل‌گيرانه با بزهكاري رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (0.001≥P). بر اساس نتايج تحليل رگرسيون، سبك فرزندپروري منطقي و مستبدانه به طور معناداري پيش‌بيني‌كننده بزهكاري دانش آموزان هستند (0.05≥P). با توجه به نتايج شيوه فرزندپروري اقتدار منطقي والدين درحكم يك عامل بازدارنده رفتارهاي بزهكارانه نوجوان قابليت استفاده دارد. لزوم مطالعات بيشتر در راستاي بررسي كنش عوامل فردي، خانوادگي، اجتماعي و محيطي در بروز رفتارهاي بزهكارانه جهت سبب‌شناسي نظام مند بزهكاري براي طراحي مداخلات پيشگيرانه و درماني كارآمد مورد بحث قرار گرفت.