واكاوي علل گرايش جوانان شهر زنجان به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي: يك مطالعه پديدارشناسانه

رسانه هاي اجتماعي مجازي به‌طور فزاينده‌اي براي برقراري ارتباط، يادگيري و همكاري مورداستفاده قرار مي گيرند و براي برخي از افراد به يك عادت بالقوه مشكل‌ساز و اعتيادآور تبديل شده اند. از اين رو، شناسايي علل گرايش افراد به اين شبكه ها ضرورت دارد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي علل گرايش جوانان به شبكه هاي اجتماعي مجازي به روش پديدار شناختي تفسيري انجام شد. جامعه مورد مطالعه، دختران و پسران عضو شبكه هاي اجتماعي شهر زنجان بودند. نمونه بررسي شده 15 نفر از جامعه مورد نظر بودند كه بر اساس روش نمونه گيري هدفمند و گلوله برفي انتخاب شدند و مورد مصاحبه نيمه ساختار يافته قرار گرفتند. داده هاي كيفي به دست آمده گردآوري، ثبت، كدگذاري و طبقه بندي شدند. براي تحليل داده ها از روش تحليل كلايزي استفاده شد. تحليل تجارب مشاركت كنندگان در مصاحبه ها نشان داد 13 عامل جذابيت و تازگي، احساس تنهايي، هيجان خواهي، سركوب مشكلات فردي، حفظ و تداوم روابط صميمي، تسهيل روابط بين فردي، ابراز وجود، سرگرمي و وقت گذراني، آموزش و يادگيري، اطلاع رساني و اطلاع گيري، تجارت الكترونيكي، همنوايي گروهي و صرفه جويي در گرايش جوانان به شبكه هاي اجتماعي مجازي مؤثر بوده اند. بر اساس نتايج حاصله پيشنهاد مي شود دختران و پسراني كه به شبكه هاي اجتماعي مجازي اعتياد دارند مورد ارزيابي روان شناختي قرارگيرند، مشكلات آنها از قبيل احساس تنهايي و سركوب درمان شود و هيجان خواهي آنها با روش هاي ديگري تعديل گردد. علاوه بر آن علل گرايش مثبت جوانان مانند حفظ و تداوم روابط صميمي، تسهيل روابط بين فردي، آموزش و يادگيري، اطلاع رساني و اطلاع گيري، تجارت الكترونيكي و صرفه جويي از طرف خانواده ها و نهادهاي اجتماعي مورد توجه و تقويت قرار بگيرد.