مدلسازي رابطه عملكرد و تعهد سازماني با نقش ميانجي تفكر راهبردي

هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه علي ارزيابي عملكرد بر تعهد سازماني با ميانجي‌‌گري تفكر راهبردي كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان البرز مي‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ روش، از نوع توصيفي همبستگي است كه به شكل ميداني و با استفاده از پرسشنامه انجام شد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان البرز به تعداد 162نفر مي‌باشد. براي تعيين حجم نمونه از جدول كرجسي و مورگان استفاده‌ شد كه بر اساس، آن تعداد 113 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب گرديدند. جهت گردآوري داده‌ها، از پرسشنامه‌هاي «استاندارد مديريت عملكرد» مك آدام (2005)، «تعهد سازماني» لينا (2007) و «تفكر راهبردي» حسيني (1391) بهره ‌گرفته‌ شه كه روايي‌صوري پرسشنامه بر اساس نظرات 10 نفر از متخصصان و اساتيد مديريت ورزشي تاييد و پايايي آن نيز بر اساس ضريب آلفاي‌كرونباخ براي تعهد سازماني برابر با 0.80، تفكر راهبردي برابر با 0.81 و مديريت عملكرد برابر با 0.94 محاسبه شد. براي تجزيه و تحليل وآزمون فرضيه‌ها از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل مسير با كمك نرم افزار PLS و SPSS استفاده گرديد. نتايج نشان داد تفكر‌راهبردي در رابطه بين ارزيابي‌عملكرد و تعهد سازماني  (0.925=P، 0.094=T، 0.002=b) نقش ميانجي معني‌داري ندارد. بنابراين پيشنهاد مي‌شود مديران و مسئولان در اداره كل ورزش و جوانان به تشويق كاركنان به آينده‌نگري و هدف‌گذاري عملكرد بپردازند و با برنامه‌ريزي‌هاي صحيح و در نظر گرفتن نقش عدالت ارزيابي و شفاف‌سازي اين امور، از آن در راستاي افزايش تعهد سازماني كارمندان و توفيق سازمان بهره گيرند.