شناسايي و رتبه بندي موانع پيشرفت فوتبال ساحلي ايران

هدف اين تحقيق، شناسايي و رتبه بندي موانع پيشرفت فوتبال ساحلي ايران بود. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي است و گردآوري اطلاعات به صورت ميداني و به شيوه آميخته كيفي و كمي انجام شد. جامعه آماري در بخش كمي، شامل مسئولان كميته فوتبال ساحلي فدراسيون و هيئت هاي فوتبال، مديران باشگاه ها و مربيان برجسته تيم هاي ملي فوتبال ساحلي برابر با 50 نفر و در بخش كيفي، 12 نفر از خبرگان بودند. به دليل محدود بودن جامعه آماري، نمونه آماري با جامعه برابر شد. ابزار تحقيق، پرسشنامه محقق ساخته، شامل 29 مانع توسعه فوتبال ساحلي كشور  بود كه روايي پرسشنامه محقق ساخته توسط 10 نفر از اساتيد دانشگاه و پايايي آن با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ تاييد شد (0.88=α). جهت شناسايي موانع پيشرفت فوتبال ساحلي از روش دلفي و در بخش آمار استنباطي جهت رتبه بندي موانع از آزمون فريدمن استفاده شد. بر اساس يافته ها، 29 مانع به ترتيب در ابعاد و حيطه هاي مديريتي و اجرايي، امكاناتي و تجهيزاتي، مالي و اقتصادي، نگرشي و حمايتي مسئولان و انساني و محيطي، شناسايي و اولويت بندي گرديد. مسئولان فدراسيون بايد در وهله اول، رفع موانع حيطه مديريتي و اجرايي و سپس رفع موانع امكاناتي و تجهيزاتي را در دستور كار خود قرار دهند.