مرور نظام‌مند عوامل زمينه‌ساز طلاق توافقي زوجين دهه اخير در ايران (98 1388)

پژوهش حاضر باهدف شناسايي عوامل زمينه‌ساز طلاق توافقي به شيوه مرور نظام‌مند صورت گرفته است. جهت گردآوري داده‌ها از روشتحليل اسنادي استفاده گرديد، جمعيت مورد مطالعه پژوهش شامل تمامي تحقيقات كمّي و كيفي منتشرشده (1398-1388)بود و جمعاً 192 پژوهش كمّي و كيفي مورد بررسي قرار گرفت و از اين تعداد،56 پژوهش به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با ابزار چك‌ليست محقق ساخته و تلخيص مطالب در قالب جداول ارائه شد. يافته‌ها نشان داد: سه دسته عوامل به‌عنوان زمينه ساز طلاق توافقي با عنوان فردي، بين فردي و فرا فردي نقش دارند، بدين ترتيب كه در ابعاد فردي، به ترتيب عوامل ويژگي‌هاي شخصيتي و رواني(بيماري‌هاي رواني، چشم‌وهم‌چشمي، ضرب و شتم،دروغ‌گويي،سوءظن و بدبيني،خيانت، خشونت اخلاقي و رفتاري، عدم صبر و گذشت، تصوير مثبت از پيامدهاي طلاق، منبع كنترل و تاب‌آوري، آرمان‌گرايي زوج)، اعتياد، روابط جنسي، اعتقادات مذهبي، تحصيلات؛ در ابعاد بين فردي، به ترتيب عامل ضعف در مهارت‌هاي ارتباطي، عوامل خانوادگي، دخالت اطرافيان، روابط قبل از ازدواج و در ابعاد فرا فردي نيز، به ترتيب عوامل مربوط به فرهنگ(آشنايي و شناخت شتابزده،نبودن آموزش هاي مناسب قبل از ازدواج، اختلاف فرهنگي و طبقاتي، ازدواج اجباري،چندهمسري،) عوامل اقتصادي(بيكاري، درآمد كم،اشتغال ناپايدار،كسب درآمد از راه هاي نادرست، نداشتن مسكن و بدهكاري)، شبكه‌هاي ماهواره‌اي و مجازي، عوامل اجتماعي(پايگاه اجتماعي، فقدان مهارت‌هاي اجتماعي، نگرش منفي جامعه نسبت به خانه‌داري زنان و روابط عاطفي و احساسي با جنس مخالف) و سبك زندگي(صنعتي شدن و شهرنشيني) مؤثر بودند.