كاربرد نظريه مبنايي در برساخت اجتماعي خشونت قومي

مقاله حاضربا استعانت از رويكردي كيفي و مبتني بر روش نظريه مبنايي مي كوشد مدل پارادايمي از مفهوم خشونت قومي بر اساس برداشت هاي ذهني و تفاسير و تعاريف كنشگران از اين مفهوم را بدست دهد.روش پژوهش ، روش نظريه زمينه اي با استفاده از مدل پارادايمي استراس و كوربين مي باشد .داده هاي كيفي در اين مطالعه با استفاده از تكنيك مصاحبه عميق گردآوري شدند. سوژه هاي تحت مطالعه 26 نفر از نخبگان قومي استان آذربايجان غربي از دو قوميت ترك و كرد مي باشند . كه بر اساس روش نمونه گيري كيفي/ هدفمند و معيار اشباع نظري انتخاب شدند. براي تحليل داده ها از روش مقايسه مداوم در طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري وگزينشي استفاده شده است.داده هاي گردآوري شده در قالب121 مفهوم و13 مقوله محوري در مصاحبه با نخبگان كرد و ترك آذري زبان بدست آمد .نتايج حاصل نشان داد ،شكاف قومي و مذهبي، ناسيوناليسم قومي، ضعف ارتباطات ميان فرهنگيقومي، بازنمايي خشونت در رسانه، روابط قدرت قوميتي، عدم رعايت حقوق شهروندي ، عدم استقرار جامعه مدني و تبعيض از مهمترين شرايط علي بروز خشونت قومي مي باشند. .پيامدهاي اين پديده تضعيف همكاري بين قومي،تضعيف هويت ملي،ناامني و تهديد امنيت ملي پايدار،مهاجرت اجباري ساكنان ،توسعه نيافتگي اقتصادي در استان آذربايجان غربي خواهد بود. شرايط زمينه اي ناظر بر مواردي نظير حساسيت قومي،بافت ناهمگون جمعيتي است. مداراي اجتماعي،توزيع عادلانه ثروت،قدرت ، منزلت و سياستگذاري اجتماعي به عنوان راهبردهاي اين پديده شناسايي شدند.