ارتقاي توانمندي مديران در تصميم گيري براي برنامه ريزي فناوري با استفاده از رويكرد رهنگاشت فناوري: مطالعه مورد صنعت نفت و گاز ايران

ارتقاي ظرفيت و توانمندي در بخش هاي مختلف صنعت از يك سو و گسترش روزافزون ابزارهاي برنامه ريزي و رهنگاري تحقيق و توسعه فناوري (TRM)از سوي ديگر، همراستايي و يكپارچگي رهنگاشت هاي فناوري تدوين شده در سطوح گوناگون صنعت را به يك مسئله اساسي تبديل كرده است، آنچنانكه بايد تعيين كرد براي رهنگاري فناوري در هر سطح چه ورودي ها و خروجي هايي را بايد در نظر گرفت و به طور كلي رهنگاشت فناوري در سطح صنعت، شركت هاي اصلي و براي هر واحد فناوري از چه ويژگيهايي برخوردار است. مطالعه موردي صنعت گاز به عنوان نمونه اي از مجموعه هاي با پيچيدگي بسيار زياد در برنامه ريزي فناوري و استفاده از روش ّهاي كمي )ارتقاي عملكرد كيفيت QFD ) و كيفي )رهنگاري فناوري و نظرات خبرگي( در پارادايم طراحي، قابليت منحصربه فردي را ايجاد ميكند. در پارادايم طراحي در يك فرايند خالقانه توأم با سعي و خطا راه حل هاي مؤثري براي حل مسئله موردنظر طراحي و ايجاد مي شود. در اين مقاله با تشريح رهنگاريهاي موجود در بخشهايي از صنعت گاز به عنوان مجموعه اي از صنعت نفت ايران در بالادست و مجموعه اي از شركت هاي تابعه و مراكز توسعه دهنده فناوري در پايين دست، چارچوب همراستايي و يكپارچگي رهنگاشت هاي فناوري در سطوح مختلف ارائه شده است.