بررسي فراواني هيپودنشيا بر اساس جنس، روابط دنداني و اسكلتي در مراجعين به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اهواز

مقدمه: هيپودنشيا، شايع‌ترين آنومالي دنداني است كه مي‌تواند باعث ايجاد مشكلات كلينيكي شود. هدف از اين مطالعه، بررسي فراواني هيپودنشيا در دندان‌هاي دائمي، ارتباط آن با جنسيت، مال‌اكلوژن اسكلتال و كرودينگ دنداني در بيماران ارتودنسي مراجعه‌كننده به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اهواز بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- مقطعي، مدل‌هاي دنداني، راديوگرافي پانوراميك و راديوگرافي لترال سفالومتري بيماران مراجعه‌كننده به بخش ارتودنسي دانشكده‌ي دندان‌پزشكي اهواز در سال‌هاي 1397-1398 از نظر وجود هيپودنشيا، نوع رابطه‌ي اسكلتال فكين، جنس و وجود كرودينگ دنداني در دندان‌هاي دائمي بررسي شدند. آناليز آماري در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 25 و آزمون آماري Chi-square انجام و ضريب معني‌داري 0.05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در ميان 331 بيمار كه 257 نفر زن (77.65 درصد) و 74 نفر مرد (22.35 درصد) بودند، فراواني هيپودنشيا 9.4 درصد (31 بيمار، 10.5 درصد در خانم‌ها، 5.5 درصد در آقايان) بود. تفاوت بين دو جنس از نظر فراواني هيپودنشيا معني‌دار نبود (0.185 = p value). از نظر رابطه‌ي دنداني و اسكلتي هيپودنشيا در 19 نفر با رابطه‌ي اسكلتي كلاس 1 (61.4 درصد)، 9 نفر با رابطه‌ي اسكلتي كلاس 2 (29 درصد) و 3 نفر با رابطه‌ي اسكلتي كلاس 3 (9.6 درصد) مشاهده شد. اختلاف معني‌دار ميان كلاس اسكتال و هيپودنشيا وجود نداشت (0.370 = p value) كرودينگ دنداني در 5 نفر (16.1 درصد) مشاهده شد. ارتباط معني‌دار بين كرودينگ دنداني و هيپودنشيا وجود نداشت (0.156 = p value). نتيجه‌گيري: هيپودنشيا، در خانم‌ها شايع‌تر بود، اما ارتباط معني‌دار ميان دو جنس وجود نداشت. مطالعات قبلي نتايج يكساني را در رابطه با فراواني هيپودنشيا در ايران با مطالعه‌ي حاضر نشان داده‌اند.