ولايت مادر بر نكاح فرزند

No Title

مقتضاي اصل اولي در مساله ولايت مادر بر نكاح فرزند عدم ولايت مادر است؛ زيرا دليل اجتهادي عامي كه دلالت بر ولايت يا عدم ولايت مادر داشته باشد وجود ندارد و به ناچار بايد به مقتضاي اصل عملي ملتزم شد و مقتضاي استصحاب، عدم ولايت مادر است. البته اين استصحاب طبق نظر مشهور كه استصحاب را در شبهات حكميه حجت مي دانند جاري است. مقتضاي ادله خاصه نيزعدم ولايت مادر است؛ زيرا رواياتي كه براي اثبات ولايت مادر ذكر شده است، در اثبات ولايت ظهور ندارد و نهايت دلالت آن اشعار به ولايت است و اشعار نمي تواند مستند فتوا قرار گيرد. در مقابل، در ميان پنج دسته از رواياتي كه براي اثبات عدم ولايت مادر ذكر شده، دلالت دو دسته تمام است. دسته اول رواياتي است كه در تفسير آيه شريفه ﴿او يعفو الذي بيده عقده النكاح﴾ صادر شده است، با اين تقريب كه در اين روايات كه در مقام احصاي اوليا مي باشد اسمي از مادر برده نشده است. دسته ديگر روايات تزويج صغيرين است كه در آن صحت نكاح به اجراي عقد توسط پدر مشروط شده است. علاوه بر اينكه شيعه و سني بر عدم ولايت مادر اتفاق نظر دارند و تنها ابن جنيد به ولايت مادر بر صغيره باور دارد.

No abstract