بازنگري ادله مشروعيت وقف موقت

No Title

علماي امامي يكي از شرايط صحت وقف را ابدي بودن آن دانسته اند، بلكه برخي از آنان معتقدند در معناي وقف تابيد افتاده است و گزاره هايي كه خبر از وقف معصومان عليهم السلام نيز مي دهد بر ابديت وقف دلالت دارد. به رغم اين مطلب ديده مي شود فقها به صحت وقف منقطع الآخر فتوا داده اند كه بيانگر اين است كه يا ناخودآگاه دست از اشتراط تابيد برداشته يا اينكه عموم و شمول اين شرط را تخصيص زده اند، از سوي ديگر نظرشان بر بطلان وقف موقت مستقر شده كه به نظر مي رسد اين دو فتوا با هم تنافي دارند، در وقف منقطع الآخر با منقرض شدن موقوف عليه، وقف، باطل و مال موقوف، به ملك واقف يا ورثه او باز مي گردد، در حالي كه در وقف موقت نيز همين اتفاق مي افتد. از سويي شمول روايات وقف را نسبت به وقف منقطع الآخر پذيرفته؛ ولي شمولش را نسبت به وقف موقت منكرند. اين مقاله با روش تحليلي اجتهادي به بررسي ادله وقف و امكان شمولش نسبت به وقف موقت و صحت و سقم آن پرداخته و با اقامه دليل از روايات عام وقف و استناد به روايت خاصي كه در اين موضوع رسيده، زمينه فتوا به صحت وقف موقت را فراهم كرده و راه را براي اجراي اين نوع وقف در جامعه باز مي كند.

No abstract