بازخواني فقهي قهر يا هجران

No Title

«هجران» يا «قهر» از برادران ديني، از موضوعاتي است كه در احاديث رسيده از رسول گرامي اسلام$ و ايمه معصومين(مورد نهي قرارگرفته و به پيامدهاي سنگين آن نيز اشاره شده است. اين موضوع هرچند در كتب اخلاقي مورد توجه قرار گرفته است؛ اما تاكنون از زاويه حكم فقهي بررسي نشده است. اين پژوهش به روش اسنادي و با تحليل و توصيف گزاره هاي روايي، درصدد تبيين موضوع «هجران» با رويكرد فقهي است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد احاديث مستفيضي در موضوع «هجران» در منابع شيعي و اهل سنت با مضامين مختلف گزارش شده است؛ اما رويكرد و رويه معمول نسبت به اين دسته از روايات تاكنون رويكرد اخلاقي بوده است. مقصود از «هجران»، قطع رابطه و مفارقت است و حرمت آن في الجمله از روايات برداشت مي شود. اين حرمت به بيش از سه روز اختصاص دارد و در كمتر از آن، كراهت هم ثابت نيست. حرمت هجران علاوه بر ظالم، مظلوم را نيز شامل است. اين حكم اختصاص به شيعه دوازده امامي دارد و عادل يا فاسق بودن او در حكم بي تاثير است.

No abstract