سبك‌شناسي لايۀ واژگاني قصايد كمال‌الدين اسماعيل

سبك‌شناسي لايه‌اي كه يكي از رويكردهاي زبان‌شناسانۀ سبك‌شناسي است، به بررسي سطوح مختلف زباني يك اثر از آواشناسي تا معناشناسي مي‌پردازد و از اين لحاظ، از دقيق‌ترين و كاراترين روش‌هاي اين علم به شمار مي‌رود. يكي از مهم‌ترين لايه‌هاي زبان، لايۀ واژگاني است كه بررسي آن در سبك‌شناسي، اهميت زيادي دارد. از آنجا كه گزينش واژگان، رابطه‌اي مستقيم با سبك هر نويسنده يا شاعر دارد، بررسي سبك‌شناسانۀ اين لايه، به شناسايي سبك آثار هر هنرمند، بسيار كمك مي‌كند و رابطۀ گزينش واژگان را با معنا و بافتي كه هنرمند در آن قرار دارد، نشان مي‌دهد. در اين پژوهش، به بررسي سبك‌شناسانۀ لايۀ واژگاني قصايد كمال‌الدين اسماعيل، يكي از شاعران معروف قرن ششم و هفتم هجري پرداخته شده ‌است تا رابطۀ گزينش واژگان او با معنا و فضاي شعري‌اش نشان داده شود. اين پژوهش نشان مي‌دهد كمال‌الدين در موضوعات مختلف، واژگاني مناسب را براي شعر خود برمي‌گزيند و واژه‌هاي پربسامد قصايد او ارتباطي كامل با فضاي شعري او و گفتمان حاكم بر شعرش، يعني گفتمان مدح دارد، به‌طوري كه اين واژه‌ها در مدح دلاوري‌ها و جنگاوري‌هاي ممدوح، ستايش بخشش و كرم او و توصيف طبيعت به كار رفته‌اند. همچنين بررسي اين لايه، از غلبۀ فضاي حسّي بر انتزاعي در اشعار او حكايت دارد.